Yorgunum

Artık hislerimde başka bir sen var
Sorun bende galiba ufukta hep bir keder var
Bugün oturup düşündüm bu yaşta çaresiz ölümü
Çok olmuş unutalı mutluluğun doğum gününü

Meğer hayat hep üzenlerin ağzına bal çalmış
Bütün kötü insanların kabul olmuş dilekleri
Zirveye taşıdığım kim varsa yavaş yavaş alçalmış
Bir mermere adımın yazılmasını bekliyor sevdiklerim

Unutmaksa hayal şimdi gördüklerimi boşver
Seninle umutlandım gitme şimdi koş gel
Şu mutluluk kaç beden? Durmuyor hiç üstümde
Gözpınarlarım kurumuş akmasınlar boşver

İçimde sabahlardın o yüzden uyku problemim var
Densizin biriyle hata edip dertleştim
Çok güzel rüyalar görüyorum garip saatlerde
Bir yanımda minik kızımız bir yanımda sen var

Sen beni en çok aldandığım yerden vurup
Korkma iyileşeceksin dedin
Buna gerek yoktu sevgilim
Nasıl kıydın sen bana?

Ben seni en çok kırdıkları yerden sarıp
Korkma iyileşeceksin dedim
Buna gerek vardı sevgilim
Kıyamazdım sana

Uyku haplarının prospektüsüne ismini yazdım
Boynumda bir kolye, duvarlarda resmin var
Ben sıcak bir yaz güneşi, sen Ankara ayazıydın
Gözlerin agora meyhanesinde yetmişlik açtıracak

Aynı şehirde yaşasanda hasret kaldığın biri olur bazen
Aynı ezan sesini duyarsın hem
Dualar da aynıdır hem
İçimde koca dirhem vuslat
Sever miydim hiç seni hüzünden korksam

Gece olunca başlamıyor dertler yanlış biliyorsunuz
Günün aydınlık saatinde içinde dert, içinde kasvet
İçinde kusur yok aşkımın istiyorsan terk et
Nefes aldığıma bakma aşkım gömmüşüm naaşımı

Yorgunum ve bu yorgunluk hiç bedenen değil
Hadi kalk pencereden bak şimdi orda mıyım, değil
İşte bende seni görmesemde hergün baktım bu
Amına koyduğumun penceresinden
Aşk dokunmak değil

Bezmişim, yorgunum ve saçımda aklar birikir
Gezmişim sokağında, katli vacip kibrin
Gel acıya apartman dikelim
Bir dairesi senle benim olsun
Sana söz ben seni o evde de mutlu ederim

Beklentin az olursa üzüntün de az olur
Asma yapraklarına senden bahsedeceğim bu bağ bozumu
Neydi o söz? Beyaz giyme toz, siyah giyme söz olur
Sen beyazlar giy kadınım bırak söz olsun