Okyanus

Görüyorsun gelemiyorum bu kaçıncı deneyişim
Velki ilk değil ama temennim bu son yenilişim
Kayıp bir denizde küçük bir sandal misali
Okyanuslar yolum değil sanki önüme engelim

Önüme engeller çıktıkça kaybediyorum dengemi
Senden bir tane daha yok bulamazsın dengini
Kuruduğunda güzel olan güllerdir ben değil
Aslın olmadığı için evvelinde yok gibi

Bu masalda yalan sensin yanan ise ben oldum
Yangınım öyle büyük söndüremez okyanus
Bilmediğim bir denizde bu bilerek kayboluş
Kim bilir belki yarın kıyıya bir ceset vurur

Kalbimin en güzeli yeri mülkündür evindir
Bin satırda bin defa yokluğuna değindim
Süliyetin karşımdaydı diz çöktüm eğildim
Ne ekmek ne para sadece aşk dilendim

Zamansız elvedalar aşka vurur pranga
Sükunetimi koruyorum dilimde yok küfran
Masamda hüsran var solumda yangın
Kaçıncı yalan bu sol yanımı harlayan

Bir karanlık var üstümde gün yüzüne çıkamayan
Küçük bir çocuk gibiyim korkulardan kaçamayan
Sanki beni görünce saklanır oldu umutlar
Enkazında dediği gibi ceplerimde umut var

Kaçıncı resmediş bu hayallerimi dizelere
Her satır sevgi değil kin ekliyor yüreğime
Elvedalar gidene değil kalana zor biliyorum
Acı artık zevk veriyor saçma sapan gülüyorum

Gülüyorum ve biliyorum düzelmeyecek hiçbişey
Gidenleri getirecek mi? söylesene kaç şişe
Arada kalbim tekler oldu güvenim yok kendime
Benim sonum yakın gibi sen iyi bak kendine