Kaçışım Yok
fark ettim kafamdaki parmakliktan kaçişim yok
doymam karanliğa göstersin beni dumanlara sor
kanatlari çirpmak eskisinden daha zor aga
dönüp veremiyorum aynalara bile poz
kafamdaki parmakliktan kaçişim yok
doymam karanliğa göstersin beni dumanlara sor
kanatlari çirpmak eskisinden daha zor aga
dönüp veremiyorum aynalara bile poz
atsam nara dönmez şansim tekrar yerine
altin aratmadim sana kömürlerin içinde
mutlu görünmeyi saldim sakla kendine
bana bakma kendi halime
bile yetmem değil aklim yerinde
enkazim artik her tasi aştim lan her duvar ayni
geliyordu sağlam gibi duran onca duvarlara sirtlari mal gibi dayadik
karşima çiksa da yollar bile bile seçtim kötüsünü
susmuyorum artik kin dolu şeytan örtmüş gözümü
özümdün ama süzüldün daha yem bile yok sana sözümdür
işiğimi söndürün önüm çöl gibi her günüm ölümüne düzüldü
haset mi derdine gülüşüm? bana mat diye çelmesi sürgünün
hüzün ilk sözü her sefer üstüne alişina alişir beden hep tüttürür
fark ettim kafamdaki parmakliktan kaçişim yok
doymam karanliğa göstersin beni dumanlara sor
kanatlari çirpmak eskisinden daha zor aga
dönüp veremiyorum aynalara bile poz
kafamdaki parmakliktan kaçişim yok
doymam karanliğa göstersin beni dumanlara sor
kanatlari çirpmak eskisinden daha zor aga
dönüp veremiyorum aynalara bile poz
derdim şahlar küsmüş bağlar cinnet şaşmaz
bana gergin anlar sunmuş heyhat mevsim leş bak
kara seller başlar dile tüy laçka parazit yapmam
bana garezin varsa kin tut sen bana kalbin taştan
yaralarim kabuk tutmaz artik hepsi
kan aktikça akar herkes kanattikça yakar
beni apaçikta birak neden her adimim tuzak
iyiliğim ufak kalir gözün doymaz
özüm ak ama gönlüm karadan
böylesi iyi
eskiyi harp et hirsini giyin
akti şakaklara hüner ama gizledim
bugüne dek gün yüzü görmedi kibrim
yansin kibrit geçtiğim her gün yaşanmasin diye yaktim tekrar
ben resmini kendi kanindan bitirmeye çalişan ahmak ressam
fark ettim kafamdaki parmakliktan kaçişim yok
doymam karanliğa göstersin beni dumanlara sor
kanatlari çirpmak eskisinden daha zor aga
dönüp veremiyorum aynalara bile poz
kafamdaki parmakliktan kaçişim yok
doymam karanliğa göstersin beni dumanlara sor
kanatlari çirpmak eskisinden daha zor aga
dönüp veremiyorum aynalara bile poz
doymam karanliğa göstersin beni dumanlara sor
kanatlari çirpmak eskisinden daha zor aga
dönüp veremiyorum aynalara bile poz
kafamdaki parmakliktan kaçişim yok
doymam karanliğa göstersin beni dumanlara sor
kanatlari çirpmak eskisinden daha zor aga
dönüp veremiyorum aynalara bile poz
atsam nara dönmez şansim tekrar yerine
altin aratmadim sana kömürlerin içinde
mutlu görünmeyi saldim sakla kendine
bana bakma kendi halime
bile yetmem değil aklim yerinde
enkazim artik her tasi aştim lan her duvar ayni
geliyordu sağlam gibi duran onca duvarlara sirtlari mal gibi dayadik
karşima çiksa da yollar bile bile seçtim kötüsünü
susmuyorum artik kin dolu şeytan örtmüş gözümü
özümdün ama süzüldün daha yem bile yok sana sözümdür
işiğimi söndürün önüm çöl gibi her günüm ölümüne düzüldü
haset mi derdine gülüşüm? bana mat diye çelmesi sürgünün
hüzün ilk sözü her sefer üstüne alişina alişir beden hep tüttürür
fark ettim kafamdaki parmakliktan kaçişim yok
doymam karanliğa göstersin beni dumanlara sor
kanatlari çirpmak eskisinden daha zor aga
dönüp veremiyorum aynalara bile poz
kafamdaki parmakliktan kaçişim yok
doymam karanliğa göstersin beni dumanlara sor
kanatlari çirpmak eskisinden daha zor aga
dönüp veremiyorum aynalara bile poz
derdim şahlar küsmüş bağlar cinnet şaşmaz
bana gergin anlar sunmuş heyhat mevsim leş bak
kara seller başlar dile tüy laçka parazit yapmam
bana garezin varsa kin tut sen bana kalbin taştan
yaralarim kabuk tutmaz artik hepsi
kan aktikça akar herkes kanattikça yakar
beni apaçikta birak neden her adimim tuzak
iyiliğim ufak kalir gözün doymaz
özüm ak ama gönlüm karadan
böylesi iyi
eskiyi harp et hirsini giyin
akti şakaklara hüner ama gizledim
bugüne dek gün yüzü görmedi kibrim
yansin kibrit geçtiğim her gün yaşanmasin diye yaktim tekrar
ben resmini kendi kanindan bitirmeye çalişan ahmak ressam
fark ettim kafamdaki parmakliktan kaçişim yok
doymam karanliğa göstersin beni dumanlara sor
kanatlari çirpmak eskisinden daha zor aga
dönüp veremiyorum aynalara bile poz
kafamdaki parmakliktan kaçişim yok
doymam karanliğa göstersin beni dumanlara sor
kanatlari çirpmak eskisinden daha zor aga
dönüp veremiyorum aynalara bile poz
Credits
Writer(s): Emre Karaçay
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.