Siyah Gül

Yalnızlığım boyumu aştı belki de ben delirdim
Yoktan yere gülmüşüm hep mutlu falan değildim
Elimdeki kitap gibiydi hayatım hep silindi
İmzalamak istediğin benim kalbim değildi

Nedense bizim hislerimiz hiçbir zaman değmedi
İğnelediğin bu kalbimden adın hiç silinmedi
Bugüne kadar çok kırıldım hiçbiri sen değildi
Neyse... bugün öldüğümüzü hiç kimse görmedi

Hangi sevenin hakkıdırda yas tutup ta ağlamak
Hangi yüreğin harcıdır lan öyle birden unutmak
Hiç kolay değil doğan güneşle derde uyanmak
Ve sol yanımda sancıdır şu mutluluğu yazamamak

Çok ağladım olmadı gözüm hiç yanılmadı
Kalbimi kırdığı yerde neden hiç durulmadı
Huzurluydum bekliyordum elbet bana yazacaktı
Sanırım yanlış yazdı hayallerim olmadı

Huzurum tek ondaydı başkasında olmadı
Gözlerindeki benliği hiçkimse yansıtmadı
Sanki benden başkası ona hiç böyle sarılmadı
Galiba ben aptaldım her sözüne inandım

Geçtiğimiz her sokakta anılar gelir aklıma
Bu kadar kötü değildin sen nolur beni kandırma
İlkabaharda açan gülü nolur şimdi soldurma
Gidipte başka insanların boş kalbini doldurma

Aklıma gelen gözlerin neden beni hep durdurur
Bu hissettiğim şeyler sana çok uzak bir duygudur
Çok ağır konuşurdum ama kalbim beni susturur
Sevenler hep kavuşurmuş bu yalan bir vurgudur

Çok üzgündüm sensizken hala daha üzgünüm
Gelmen bir çözüm değil hala daha sürgünüm
Ben senin yüzünden bu bestlerime küskünüm
Ben senin sayende hayatı ellerimle bölmüşüm

Maalesef bir mesafeydi bu duyguyu söndüren
Neydi söylediklerimde seni okadar güldüren
Siyah kadar sevdimi beni çok sevdiğini söyleyen
Hayaller diyarındayım bu sanırım seni güldüren