Ζω (Στα Παραμύθια) / Zo [Sta Paramythia]

Λένε πολλοί τα παραμύθια είναι για τα παιδιά
Αν είναι έτσι, τότε σίγουρα είμαι ένα από αυτά
Ζω στο δικό μου παραμύθι που το γράφω εγώ
Μα δε μπορώ να βρω κανέναν για να το μοιραστώ

Φτιάχνω ένα κόσμο όπως αρέσει σε μένα
Τι και αν λένε η αλήθεια πως νικάει το ψέμα
Στο όνειρό μου εμπόδιο δε μπαίνει κανένα
Γι' αυτό...

Ζω, ξαναζώ τη δική μου αλήθεια
Ό,τι και να λένε μου έχει γίνει συνήθεια
Μια ζωή θα δραπετεύω στα παραμύθια
Γι' αυτό ζω...
Ζω, ξαναζώ τη δική μου ιστορία
Τι και αν μια μοιάζει η ζωή με συνωμοσία
Στο τέλος πάντα θα νικάει η δική μου ουτοπία
Γι' αυτό ζω...

Λένε πολλοί τα παραμύθια είναι για τους μικρούς
Μα νιώθεις πιο μικρός το ένστικτό σου αν δεν ακούς
Άκουσα χίλια μη και όχι, όμως ούτε στιγμή
Δεν άφησα το όνειρό μου στο ποτέ να χαθεί

Μέσα απ' τα ερείπια και τις φλόγες θα τρέξω
Τέρατα, δράκους και θεριά θα παλέψω
Όσα δεν άντεξαν οι άλλοι, θα αντέξω
Εγώ...

Ζω, ξαναζώ τη δική μου αλήθεια
Ό,τι και να λένε μου έχει γίνει συνήθεια
Μια ζωή θα δραπετεύω στα παραμύθια
Γι' αυτό ζω...
Ζω, ξαναζώ τη δική μου ιστορία
Τι και αν μια μοιάζει η ζωή με συνωμοσία
Στο τέλος πάντα θα νικάει η δική μου ουτοπία
Γι' αυτό ζω...

Σβήστε τα φώτα να λάμψει η αλήθεια μου
Σβήστε τα φώτα να δει και ο θεός...