Ταχυπαλμίες
Τ' αδιάβαστα παιδιά της αίθουσας μου κάνουν βέρια σε πλατείες
Λυγισμένοι από τις ανησυχίες
Καπνίζουνε χύμα τσιγάρα και προσέχουν τις γωνίες
Λένε πάλι από Δευτέρα πως θα κόψουν τις χημείες
Κατεβάζω ένα τετράστιχο τίγκα κοινοτυπίες
Μα από τότε έχουνε μείνει μόνο οι ουλές και οι αρρυθμίες
Έχουν το θράσος να μιλάν για ηθική κάτι ανθρωπάκια
Που θα δίναν στους μπάτσους πληροφορίες
Αυτό το mic έχει ακούσει ότι δε βγήκε από το στόμα μου
Δύο δεκαετίες σε χαρές και δυστυχίες
Τα γαμημένα μου χαρτιά μ' εκθέτουνε στις γνωριμίες
Ξεκινάνε μ' ένα "γεια" τελειώνουν με ταχυπαλμίες
Με ξυπνάει και μου λέει "κόψε τις κοινοτυπίες"
Λένε νιώθουνε τα ραπ μα με τρων' οι αμφιβολίες
Μπλέκει η ασχήμια των καιρών μες σ' αγκάθινες συγχορδίες
Και ματώνουνε τα τάστα σα μανάδες σε κηδείες
Όσοι φύγανε και τρέχανε στο δρόμο θα αργήσουνε
Τρέχαν να εξαφανιστούν κι όχι γρήγορα να γυρίσουνε
Δεκαπεντάχρονοι θέλαν κόσμους να κατακτήσουνε
Γίναν τριαντάχρονοι που πίνουνε για να μιλήσουνε
Εσύ που ήσουν; Δεν γράφουν για να αγγίξουν
Γράφουν για να αποδείξουν και να τους χειροκροτήσουν
Η αδερφή μου θα 'χει τόσα να ακούει αν το αποφασίσουμε
Να βγούμε στο μπαλκόνι τον munchie να ακολουθήσουμε
Μαλακίες, σιγά μη γονατίσουμε
Γράφουμε - δεν ελπίζουμε
Σπάμε πια - δε ραγίζουμε
Σκάω να το ηχογραφήσουμε
Μίξαρε να το λήξουμε
Έχω ένα κακό προαίσθημα απ' την ώρα που ξυπνήσαμε
Ο κόσμος θέλει χαζομάρες
Θέλει εύκολες μπάρες, ντρόγκια, φράγκα, μα έχω πενταροδεκάρες
Η Ελληνική χιπ-χοπ σκηνή είναι τίγκα στους ελληνάρες
Με μίσος για τις γυναίκες, μα ξηγιούνται οι μανάδες
Θα 'ρθουν δύσκολες βδομάδες για τη φίλη στις Κυκλάδες
Που βαράει δωδεκάωρα με αγενείς πελάτες
Κάνε υπομονή για να μη μας γράψουνε οι φυλλάδες
Στο ηλιόλουστο νησί, για τους εργάτες, δεν έχει λιακάδες
Οι φοιτητές κουβαλάνε ντελιβεράδες όταν βρέχει
Και το χώμα μυρίζει αίμα κι ασβέστη
Τρέχει μέσα στο ηλιόκαμα φυλλάδια να μοιράσει
Βρίζει τη τύχη του από το πρωί ώσπου να σχολάσει
Μέσα στη ζέστη τραβάμε ταλαιπωρία
Επόμενος σταθμός ή μιζέρια ή ουτοπία
Ασθενείς εν αμαρτία κι υγιείς εν μετανοία
Μα μετάνιωσα μόνο για όσα δεν έκανα - ειρωνεία
Και το τραβάμε μέρα-νύχτα να το βγάλουμε
Μ' αυτά τα λίγα πρέπει να την σκαπουλάρουμε
Γράφω ραπ στα 22 - σαν να κάηκα στο μπλακτζάκ
Κι είναι αστείο, δεν κερδίζει το δελτίο
Λυγισμένοι από τις ανησυχίες
Καπνίζουνε χύμα τσιγάρα και προσέχουν τις γωνίες
Λένε πάλι από Δευτέρα πως θα κόψουν τις χημείες
Κατεβάζω ένα τετράστιχο τίγκα κοινοτυπίες
Μα από τότε έχουνε μείνει μόνο οι ουλές και οι αρρυθμίες
Έχουν το θράσος να μιλάν για ηθική κάτι ανθρωπάκια
Που θα δίναν στους μπάτσους πληροφορίες
Αυτό το mic έχει ακούσει ότι δε βγήκε από το στόμα μου
Δύο δεκαετίες σε χαρές και δυστυχίες
Τα γαμημένα μου χαρτιά μ' εκθέτουνε στις γνωριμίες
Ξεκινάνε μ' ένα "γεια" τελειώνουν με ταχυπαλμίες
Με ξυπνάει και μου λέει "κόψε τις κοινοτυπίες"
Λένε νιώθουνε τα ραπ μα με τρων' οι αμφιβολίες
Μπλέκει η ασχήμια των καιρών μες σ' αγκάθινες συγχορδίες
Και ματώνουνε τα τάστα σα μανάδες σε κηδείες
Όσοι φύγανε και τρέχανε στο δρόμο θα αργήσουνε
Τρέχαν να εξαφανιστούν κι όχι γρήγορα να γυρίσουνε
Δεκαπεντάχρονοι θέλαν κόσμους να κατακτήσουνε
Γίναν τριαντάχρονοι που πίνουνε για να μιλήσουνε
Εσύ που ήσουν; Δεν γράφουν για να αγγίξουν
Γράφουν για να αποδείξουν και να τους χειροκροτήσουν
Η αδερφή μου θα 'χει τόσα να ακούει αν το αποφασίσουμε
Να βγούμε στο μπαλκόνι τον munchie να ακολουθήσουμε
Μαλακίες, σιγά μη γονατίσουμε
Γράφουμε - δεν ελπίζουμε
Σπάμε πια - δε ραγίζουμε
Σκάω να το ηχογραφήσουμε
Μίξαρε να το λήξουμε
Έχω ένα κακό προαίσθημα απ' την ώρα που ξυπνήσαμε
Ο κόσμος θέλει χαζομάρες
Θέλει εύκολες μπάρες, ντρόγκια, φράγκα, μα έχω πενταροδεκάρες
Η Ελληνική χιπ-χοπ σκηνή είναι τίγκα στους ελληνάρες
Με μίσος για τις γυναίκες, μα ξηγιούνται οι μανάδες
Θα 'ρθουν δύσκολες βδομάδες για τη φίλη στις Κυκλάδες
Που βαράει δωδεκάωρα με αγενείς πελάτες
Κάνε υπομονή για να μη μας γράψουνε οι φυλλάδες
Στο ηλιόλουστο νησί, για τους εργάτες, δεν έχει λιακάδες
Οι φοιτητές κουβαλάνε ντελιβεράδες όταν βρέχει
Και το χώμα μυρίζει αίμα κι ασβέστη
Τρέχει μέσα στο ηλιόκαμα φυλλάδια να μοιράσει
Βρίζει τη τύχη του από το πρωί ώσπου να σχολάσει
Μέσα στη ζέστη τραβάμε ταλαιπωρία
Επόμενος σταθμός ή μιζέρια ή ουτοπία
Ασθενείς εν αμαρτία κι υγιείς εν μετανοία
Μα μετάνιωσα μόνο για όσα δεν έκανα - ειρωνεία
Και το τραβάμε μέρα-νύχτα να το βγάλουμε
Μ' αυτά τα λίγα πρέπει να την σκαπουλάρουμε
Γράφω ραπ στα 22 - σαν να κάηκα στο μπλακτζάκ
Κι είναι αστείο, δεν κερδίζει το δελτίο
Credits
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.