ไกลห่าง

นั่งมองเหม่อไปที่ขอบฟ้าสุดสายตา
มีเพียงภาพของเธอ อยู่ในใจฉันไม่มีวันจะลบเลือน

แม้วันผ่านนานสักเพียงไหน แต่หัวใจยังไม่ลืมเรื่องเก่า
วันที่สองเรานั้นเคยมีกันอยู่ตรงนี้ วันที่แสนดี
ฉันยังมีเธอในอ้อมแขน แต่ว่าวันนี้กลับไม่มี
เพราะเรานั้นห่างกันแสนไกล

ไกลห่าง เรานั้นไกลห่าง เกินจะเหนี่ยวรั้ง
แต่หัวใจมันไม่ยอมห่าง มันไม่ยอมห่าง
จะนานเท่าไรไม่เคยหยุดรักเธอ

ฟ้าคงเปลี่ยน คืนวันหมุนเวียนล่วงเลยเรื่อยไป
ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่เธอต้องการฉัน ก็ขอให้กลับมาตรงนี้ ที่ ๆ ตรงนี้
เธอจะมีฉันที่คงรักเพียงแต่เธอ แต่ว่าวันนี้กลับไม่มี
เพราะเรานั้นห่างกันแสนไกล

ไกลห่าง เรานั้นไกลห่าง เกินจะเหนี่ยวรั้ง
แต่หัวใจมันไม่ยอมห่าง มันไม่ยอมห่าง
จะนานเท่าไรไม่เคยหยุดรักเธอ

ขอให้เธอรู้ว่าฉันนี้นั้นยังรออยู่
ยังเฝ้าดูและยังห่วงใย ไม่เคยมีใครแทนที่เธอ

ไกลห่าง เรานั้นไกลห่างเกินจะเหนี่ยวรั้ง
แต่หัวใจยังไม่ยอมห่าง มันไม่ยอมห่าง
จะนานเท่าไรไม่เคยหยุดรักเธอ

(แม้ฉันและเธอจะอยู่ไกลกันเท่าไร)
(แต่มันไม่เคยหยุดใจที่ฉันมีให้เธอได้)
(ความหลังเมื่อตอนเรามีกันคงเพียงพอให้ฉันก้าวเดินต่อไป)
(กับใจที่คงรออยู่เสมอ)

ไกลห่าง เรานั้นไกลห่าง เกินจะเหนี่ยวรั้ง
(แต่มันไม่เคยหยุดใจที่ฉันมีให้เธอได้)
แต่หัวใจมันไม่ยอมห่าง มันไม่ยอมห่าง จะนานเท่าไร