Her Gün Biraz Daha

Bu kokuşmuş gerçekliğin ortasında
Bizi karanlıktan ve soğuktan koruyan
Zihinlerimizde yaktığımız meşaleler
Bile artık yetersiz kaldı
Issızlığın ortasında karanlık ve soğuk gerçeklik
Kanımızı dondururken her gün bir parçamız bizi terk etti
Artık hiçbiri eskisi gibi değil

Parlayan ışık neden artık renksiz
Vakit çok geç ruhum isteksiz
Geriye dönüş artık imkansız
Soğuk gerçeklik içime işlerken

Bazen saatler ilerlese
Gece ve gündüz
Kış ve yaz değişse bile
Zaman donar
Ve tek bir anın gerçekleşmesini beklersin
Günler ve geceler, baharlar ve kışlar anlamsızdır
Çünkü yaşamın özü sonsuzluğun içindeki o anda saklıdır

Biliyordum
Hiç şansım olmadığını

Soğuk bir ölüm bekler kapımızda
Her gün biraz daha yaklaşır
Yağan her damla yağmur akar ruhumuzdan
Her gün biraz daha bulanıklaşır
Çamurlu sularda saplanan zihnimiz
Her gün biraz daha kirlenir
Kalp yalnız ve sessiz tek başına beklerken
Her gün biraz daha hissizleşir
Ruh yorgun ve bitkin karanlıklardan geçerken
Her gün biraz daha eksikleşir
Ruhun acısının altında ezilen beden
Her gün biraz daha güçsüzleşir
Parlar bir ışık gözlerimin önünde
Her gün biraz daha renksizleşir
Dibe battığım üstümden akan sular
Her gün biraz daha derinleşir
Soluk bir rüya döner zihnimde
Her gün biraz daha silikleşir
Doğan her güneş yanar tenimde
Her gün biraz daha uzaklaşır



Credits
Writer(s): Göktayhan çeçen
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link