Shahr
دقت کردی
بعضی چیزا
خیلی چیزای بزرگ رو توی حجم کوچک شون جا میدن
مثلا من توی سینم یک شهر دارم
یک شهر بزرگ
ولی شهر من شهر های دیگه نیست
با همشون فرق داره
این کوبش
صدای قلبمه
این چند خط
حرفای دلمه
این بغضم
از روی دردمه
سیاهم
تنها مداده رنگمه
تو شهره دلم هر روز شبه
تو فکرم همیشه یک چیز کمه
همه چی واسم مثل زهره
تو سرم کشیدن دورم نرده
هر روز غم بیشتر از دیروز
میسوزم
آتیشم هرروز
دلم خواب میخوادش صدروز
زنده نیستم میکنمش شب روز
تو رگ ها بجا خون آب و گل
نیست توپ ولی شده چهل تیکه دل
با تنهایی تو رابطس زده رل
شده وابستش نمیکنتش ول
یه زمانی توی این شهر زندگی بودش
آتلانتیسه زیر دریاس
غرق شده روحش
یه درختم که ریشه زده لا برگای خودش
میکنه پر تنهاییش هر لحظه و مودش
تلخه بدجوری روزاش
روش اثر گذاشته
قلبش سبک شده از توش یکی روح برداشته
نداره دوا تنها مسکنش شعراشه
ناخواسته مجبور شده که اون
همیشه تنها شه
نیست هیچ حس قشنگی براش
نداره ستاره آسمون شباش
قفله بستس به رو همه در هاش
سنگینه مثله دمه صبحه هواش
شهر من
قرمزه رنگه آسمونش
تخلیس
نموندش پیشش حتی روحش
پشت هم
میکنه طغیان رودش
سنگیه
دیواراش نتابیدن نور بهش
خوب یا بد میره تو چشمش دودش
انگار قرار نیست برسن روزای خوب بهش
شد متروکه
وقتی به هیچکی نرسید سودش
اونی که ادعا داشت الان بگو بینم کوشش
شهر من
قرمزه رنگه آسمونش
تخلیس
نموندش پیشش حتی روحش
پشت هم
میکنه طغیان رودش
سنگیه
دیواراش نتابیدن نور بهش
شهر من
سمتش نیا
از آسمون
شهرم همش سیاه
نمیدونی
کشیدم چیا
سمت ما
مرد شدی بعدش بیا
جای موش اینورا نیست حاجی
حس نمیکنی هیچی و داغی
راهت نمیدیم اینورا ساری
ببخشید ولی یکمی گاوی
میگفتم شهره من
چراغاش جون ندارن حتی روشن شن
همه قاتلن
چون میدونی همشون یه بارو کشتن تن
اونا که لفظ میان از مردی
همشونو ببینی روزن زن
حرفا راسته دروغ تو ما نی
انگاری همیشه روزه ام من
هیچکی ندیده شهر منو
قلبمه اینجاس تو سینه ام
رو شهر آبی مو جوهر مشکی پاشیدم از رو کینه ام
من همینم
هرکاری کنین بکشینم شیره ام
آره حتی سیاهم باشم بازم قوی ترین تیره ام
شهر منو میدونی ندارن پنجره هیچکدوم از این دیواراش
میخوای با ما شی قیافه نگیر
پس بیا با ما یکمی سیاه باش
حال میکنم با جوهرم و
تمام همه ی این ایراداش
این شهرو با عشق پر میکنم
لای همه ی این شیار هاش
دل منو دریاب غرق شدم
من تو عمق این دریا
هیچکی نبود دستمو بگیره
ساختم دنیامو تو دل دریا
شهر من
قرمزه رنگه آسمونش
تخلیس
نموندش پیشش حتی روحش
پشت هم
میکنه طغیان رودش
سنگیه
دیواراش نتابیدن نور بهش
خوب یا بد میره تو چشمش دودش
انگار قرار نیست برسن روزای خوب بهش
شد متروکه
وقتی به هیچکی نرسید سودش
اونی که ادعا داشت الان بگو بینم کوشش
شهر من
قرمزه رنگه آسمونش
تخلیس
نموندش پیشش حتی روحش
پشت هم
میکنه طغیان رودش
سنگیه
دیواراش نتابیدن نور بهش
بعضی چیزا
خیلی چیزای بزرگ رو توی حجم کوچک شون جا میدن
مثلا من توی سینم یک شهر دارم
یک شهر بزرگ
ولی شهر من شهر های دیگه نیست
با همشون فرق داره
این کوبش
صدای قلبمه
این چند خط
حرفای دلمه
این بغضم
از روی دردمه
سیاهم
تنها مداده رنگمه
تو شهره دلم هر روز شبه
تو فکرم همیشه یک چیز کمه
همه چی واسم مثل زهره
تو سرم کشیدن دورم نرده
هر روز غم بیشتر از دیروز
میسوزم
آتیشم هرروز
دلم خواب میخوادش صدروز
زنده نیستم میکنمش شب روز
تو رگ ها بجا خون آب و گل
نیست توپ ولی شده چهل تیکه دل
با تنهایی تو رابطس زده رل
شده وابستش نمیکنتش ول
یه زمانی توی این شهر زندگی بودش
آتلانتیسه زیر دریاس
غرق شده روحش
یه درختم که ریشه زده لا برگای خودش
میکنه پر تنهاییش هر لحظه و مودش
تلخه بدجوری روزاش
روش اثر گذاشته
قلبش سبک شده از توش یکی روح برداشته
نداره دوا تنها مسکنش شعراشه
ناخواسته مجبور شده که اون
همیشه تنها شه
نیست هیچ حس قشنگی براش
نداره ستاره آسمون شباش
قفله بستس به رو همه در هاش
سنگینه مثله دمه صبحه هواش
شهر من
قرمزه رنگه آسمونش
تخلیس
نموندش پیشش حتی روحش
پشت هم
میکنه طغیان رودش
سنگیه
دیواراش نتابیدن نور بهش
خوب یا بد میره تو چشمش دودش
انگار قرار نیست برسن روزای خوب بهش
شد متروکه
وقتی به هیچکی نرسید سودش
اونی که ادعا داشت الان بگو بینم کوشش
شهر من
قرمزه رنگه آسمونش
تخلیس
نموندش پیشش حتی روحش
پشت هم
میکنه طغیان رودش
سنگیه
دیواراش نتابیدن نور بهش
شهر من
سمتش نیا
از آسمون
شهرم همش سیاه
نمیدونی
کشیدم چیا
سمت ما
مرد شدی بعدش بیا
جای موش اینورا نیست حاجی
حس نمیکنی هیچی و داغی
راهت نمیدیم اینورا ساری
ببخشید ولی یکمی گاوی
میگفتم شهره من
چراغاش جون ندارن حتی روشن شن
همه قاتلن
چون میدونی همشون یه بارو کشتن تن
اونا که لفظ میان از مردی
همشونو ببینی روزن زن
حرفا راسته دروغ تو ما نی
انگاری همیشه روزه ام من
هیچکی ندیده شهر منو
قلبمه اینجاس تو سینه ام
رو شهر آبی مو جوهر مشکی پاشیدم از رو کینه ام
من همینم
هرکاری کنین بکشینم شیره ام
آره حتی سیاهم باشم بازم قوی ترین تیره ام
شهر منو میدونی ندارن پنجره هیچکدوم از این دیواراش
میخوای با ما شی قیافه نگیر
پس بیا با ما یکمی سیاه باش
حال میکنم با جوهرم و
تمام همه ی این ایراداش
این شهرو با عشق پر میکنم
لای همه ی این شیار هاش
دل منو دریاب غرق شدم
من تو عمق این دریا
هیچکی نبود دستمو بگیره
ساختم دنیامو تو دل دریا
شهر من
قرمزه رنگه آسمونش
تخلیس
نموندش پیشش حتی روحش
پشت هم
میکنه طغیان رودش
سنگیه
دیواراش نتابیدن نور بهش
خوب یا بد میره تو چشمش دودش
انگار قرار نیست برسن روزای خوب بهش
شد متروکه
وقتی به هیچکی نرسید سودش
اونی که ادعا داشت الان بگو بینم کوشش
شهر من
قرمزه رنگه آسمونش
تخلیس
نموندش پیشش حتی روحش
پشت هم
میکنه طغیان رودش
سنگیه
دیواراش نتابیدن نور بهش
Credits
Writer(s): Az Rhmti
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.