Bir Lirikopatın Günlüğü

Bir günün başında güneşi selamlarken gökyüzü
Cümlelerimi karalarım satırlarımda bir hüzün
Benim neşem ölümlü lakin bulunamaz mı bir çözüm
Yağmurcasına yağar mı bir gün düşmanlarımın kem gözü
Doksan yılının kırık kalpli çocuğu mikrofon başında
Anlatır hikâyeyi ve sen de dinle kalma noksan
Günlüğümde yazılı yıllar bense sayfalardayım
Anılarımda gezgin sayfa aralarında kırgınım
Kızgınım hayat! Önüme sunduğun bu tat bayat
Tüm gücümle direnirim istediğin kadar dayat
Ben satırların sonunu belirleyen o noktayım
Notalarımla yoldayım ve karanlık bir moddayım
Sessizliğin ortasında çığlık oldu haykırışlarım
Beklenmedik bir anda sana dalar bakışlarım
Ritim ve melodi benimle onlar arkadaşlarım
Kalem kâğıtla tempo tuttururken alkışlayın
Taşlı yolların yorulmayan bir yolcusuyum ben
Kaptanıyım bu teknenin dalgalarla dans eden
Kuş misali uçarım bulutlarla sohbet ederken
Çölde bir vahayım gel de artık bul beni
Kızgın güneşin altında arar dururken gölgelik yer
Esecek olan rüzgârım girer vücuda sanki yel
Bir lirikopatla karşılıklı sohbet halindesin
Sözlerim yaşanmışlığın ağırlığıyla ihtiyar
Beat'lerim kelimelerle buluştukça bahtiyar
Sayko adamım, psikopatlığın da elbet nedeni var
Bil bakalım bu adama sayfalarca yazdıran ne
Dostun hasını zor günümde gördüm görmez olsaydım
İnsanoğlu nankör derlerdi nedense inanmazdım
Hayatın bu gerçeğiyle mezarlıkta karşılaştım
Kalleş kardeşlerinden intikamı henüz almadım
Soğuk yenen yemeksin bil ki benim için bir keksin
Her şeyin bir vakti var ve suç kiminse ceza çeksin
Elimdekini kaybetmemden sırası gelen korksun
Beni tutan benimle olanlardır yoksa affetmem
Uygulayamayacağım bir sözü ben ki sarfetmem
Ayaklarında kızgın kum rapim deniz ve karşında
Müziğim bir misafir ansızın çalar kulaklarında
Kafiyeler şelale akar durur dudaklarında
Ben odamda bir dünya yarattım sanki fabrikaydım
Üretirim seri şekilde kopartırım fırtına
Yerinde dur hareket etme dönüştüm bir hortuma
Uzaktan konuşması kolay yanıma gel adamsan