Gelemem Kendime

Gelemem kendime
Dün yine
Ölüyordum
Dünya
Derdime düşsem bile
Her şeyi görüyordum ya
Gelemem kendime
Dün yine
Ölüyordum
Dünya
Derdime düşsem bile
Her şeyi görüyordum ya

Tamam bu kadar
Artık konuşmak hata
Fırkateynin okyanusun ortasında batar
Kalbi son kez atar
Nefes almak yasak
En güvendiğin dallara gün gelir seni asar
Kafamda hasarlar
Mayın tarlası bu beynim bilmeden basanlar
Sinir katsayım artarken
Bunu da yazan var
Donuk bakışlar içinde belli ederken isteğim kaybetmeden kazanmak
Kendine zararın olmayan günün yararlıysa
Kafamı geçmişimle meşgul ederken bugün de arandıysam
Yaptıklarım için sevdiklerim gitmekte kararlıysa
Kurtuldu böyle bedenimin gölgesinden
Bilerek bastım tüm tuzaklara
Onlar bana kör desinler
Karnımız doydu öyle annemin hırka örmesiyle
Belirtmesem de her cümlemde gizli bir öznesin sen.

Gelemem kendime
Dün yine
Ölüyordum
Dünya
Derdime düşsem bile
Her şeyi görüyordum ya
Gelemem kendime
Dün yine
Ölüyordum
Dünya
Derdime düşsem bile
Her şeyi görüyordum ya

Gelemem kendime
Dün yine
Ölüyordum
Dünya
Derdime düşsem bile
Her şeyi görüyordum ya
Gelemem kendime
Dün yine
Ölüyordum
Dünya
Derdime düşsem bile
Her şeyi görüyordum ya



Credits
Writer(s): Ibrahim Yilmaz
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link