Tükenmişlik Senfonisi

Düşünmekle yakıp yıkmanın tam ortasında
Mazinin derin çukurlarında kaybolmuşum ben
Sarıldığım herşey elimde kalmış
Bu girdabta kaybolmoşken en derinden
Yerden yere vuruldum hep
Hayatın benimle olası derdi nedir her dediğimde
Yüzüme dahada sert bir tekme yedim ben
Yedi düvelin tam ortasında yalnızım
Bu düzlüğün en tepesinde kendimi asmışım
Hiç kimse de görmeden
İçmeden sarhoşum ben zil zurna deliyim
Kendi fikirlerim bile artık korkutur oldu beni
Zemheri zamanı gibi gönlümün orta yeri
Kendi cehennemimin içinde buldum hep kendimi
Bağırararak susuyorum azarladım hep nefsimi
En büyük köşesinden ben tutmuşum hiçliğin
20 küsür hayat çoktan bozulmuş sicilim
Bir biçimi yok anlatmak için bu depremi

Ben
Bu karanlıkta
Ben yanlızım
Ben susarsam
Herşey yeniden başlarmı
Ben koşardım
Ama ben yalınım
Ve Ben tükendim
Herşeyi bıraktım
hep böyle dolup taştım
Hep böyle yarım kaldım
Böyle böyle Tükendim
Ve içim içimi yedi hep
Bu çalan son ölü senfoni benim

Düşüncesi ölümden beter fikirler aklında
Bazı şeyleri anlarsın Gecelerce yatamadığında
Büyüdükçe bişeyler gidip tamamlanamadığında
Çırpınırsın hep karmaşanın en serin sularında
Bozuk saat ömrüm zamanın düşmanıyım odamda
Bulutlara değiyor elim düğümlenir sesim sonunda
Dilimde şarkılarım önümde kırık bir teyip
Bir boşluğun en başındayım bakıyorum aşağıya
Belkide son şarkımdır bi anda kısılır sesim
Rehavet üstüme kusmuş eğik gidiyor bu seyir
Eksileri artılardan çok gördüğümde büyümüştüm
Boğuluyorum Düzeni bozuk sistemin ipindeyim
Hiç birşey tam olmadı herşey yarımdı en baştan
Koca bir ağaçtan düştüm çakıllı toprağa
Ben aklı başında çocuk saplanmışım yanlışa
Mağulubum şuan bu çetin yaşam savaşında

Ben
Bu karanlıkta
Ben yanlızım
Ben susarsam
Herşey yeniden başlarmı
Ben koşardım
Ama ben yalınım
Ve Ben tükendim
Herşeyi bıraktım
hep böyle dolup taştım
Hep böyle yarım kaldım
Böyle böyle Tükendim
Ve içim içimi yedi hep
Bu çalan son ölü senfoni benim



Credits
Writer(s): Bünyamin Polat
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link