Baykuş

Duygularım köreldikçe bilenmiş bir bıçak oldum
Elinde tutmaya çalıştın beni kesiklerle doldun
Kan kaybından ölümü beklerken bile
Sağlam yanınla merhametinde yoğruldum
Ben karanlıkta uçmaya alışmış bir baykuşum
Doğruyu görmemek için savrulup durmuşum
Geç kalan bir çift satırla anlatırken rüyaları
Hep kabuslara bile isteye hapsolmuşum
Hayatı aydınlatan umutlar karanlıkta ezilince
Yarattığım cesedin matemi zemheri içinde
Ruhun iklimi uymaz öyle her bedene
Anlamaz insan yanlış mevsimde solmayı sevdikçe
Ben karanlıkta uçmaya alışmış bir baykuşum
Yıllar sürer duygusal göçte varoluşum
Keşfiyle yok olan vicdanı kurutup
Kaybından doğan zemheriye hapsolmuşum
Ben karanlıkta uçmaya alışmış bir baykuşum
Yıllar sürer duygusal göçte varoluşum
Keşfiyle yok olan vicdanı kurutup
Kaybından doğan zemheriye hapsolmuşum



Credits
Writer(s): Melih Karataş
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link