Kandoo

هرجوری بود میگذشت
حالا با غم یا نیشخند
داش
کم نداشت یا بیشتر خواست
مشه اگه کسی دوسم داش
خشتو دل و پیک با برگای گیشنیز
ساختم واس اون که حرفامو میشنید
ساختم هیچکدوم شعار نبود، نه
از توو صاف و بیرون تمومه آهنگ
با قدمای سفت و محکم
رو به جلو ولی تند تر
طی میشه سمت مقصد
به قدرت این قدما پی بُردم
گره میشه مشتم
این دفعه نوک قله اس
جایی که باید یاد بگیره باج نده
صاف بره توو دل فرصت آ
هرچند
برگای زندگیش ورق میخوردو
بعد طرف میشد باهاش
اون هر از گاهی هم هرس میشد
انگیزه هاش بُر با هدف میخورد
میدونست اینا سد راه نمیشن
کسی اونو با این حرفا خام نمیکرد
به این سادگیا بندو آب نمیدن
کدوم رادیکالا حرفو ساده میکرد
که من دنبال همشون رفتم
ول میکردم میومد سمتم
فهمیدم که بیهوده اس گشتن
همه توو بودم هم بیرون از سنگر
همه حرفن
مث بحث های توو تاکسی ها
وقتی پیری بین ما جوون نمیزد
تازه داشتن غما کمونه میکرد
زمانو داشت از ما زمونه میکند
اینجا حتی به ریختن اشکات امون نمیدن
دنیا بازی داد هرجور خواست
حتی نیومد یه خمی به ابرو هات
گمن همه توو پستو ها
اینجا فرق توو راس و کندوا
همه آرزومو دستکاری کردن
اما نرفته این حرفا توو کلم
نخواستم عین برگا بچرخم
تجربه هامو فقط سرمایه کردم
بودم عین مردمی که پاچیدن به کل
همه از خستگی راضی ان به چرت
ماهیگیرم نیستم توو آب گِل آلود
نه فقط کافیه که بشه در رو تخته جفت
مسیرا شاخه ی گلای بیتاب
صدای پاها با نت های گیتار
نگاها سنگین با چشای بیخواب
با همینا بود که اون ادامه میداد
اینبار نمیخوره برگشت بلیطا
چون چربن سیبیلا
اینجا فرهنگ گیلیپاچ خود جنگلِ
واسه همین دلم جنگل نمیخواد



Credits
Writer(s): Milad Ghanaat Pisheh Sanaei
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link