Se Lathos Epohi
Δεν έχουμε πλέον κουράγιο να παλέψουμε γι' αυτά
Μου λες, και πως πάνε χρόνια πολλά
Που είν' αργά, κι ο,τι γενήθηκα σε λάθος εποχή
Και να κοιτάξω και χωρίς όλα αυτά να νιώθω καλά
Μα, οι γονείς μου με μεγάλωσαν με τόση αγάπη
Την έβαλα στη μουσική κι αν τη μισήσουν κάποιοι
Πες τους να παν να γαμηθούν από το πρώτο και για κάθε βράδυ
Πώς να τη νιώσουν αν δε την έχουν ανάγκη
Πονάω για να τα πω όλα αυτά, γιατί χαμογελάω
Λες να με καλύψει, να μη νιώσω πως μέρες πετάω
Έχω σκίσει άπειρες σελίδες που 'χαν τον εαυτό μου πάνω
Πριν να γίνεις μια απ' αυτές, μάθε, ίσως τη πετάξω
Άλλη μια μέρα που δε θα αλλάξω
Αν θες να πλησιάσεις, ρισκάρεις, ίσως σε κάψω
Θυμόμουν κάνα 2 που ήρθαν κοντά μα πια τους ξέχασα
Θυμήσου, ανάγκη δεν έχω κανέναν σας
Μάτωσα για να τα γράψω
Έχω θυσιάσει τόσες μέρες, ποιός είσαι να πάω πάσο
Ο στίχος μου πιο βαρύς από σένα κι όλα όσα σηκώνεις
Δε δίνω μια τι είδος και σε τι στυλ το χώνεις
Δε θα μιλούσα άσχημα αν δεν ήσασταν για το πούτσο
Αν δίνατε όπου αξίζει τη προσοχή και τον πούλο
Αλλά σωστά μιλάς, ποιός έγινα εγώ για να κρίνω
Γνώμη μου, και τι θα κρατήσεις στη κρίση σου αφήνω
Κάθε μέρα γράφω, κάθε μέρα απλά κοιτάω τον τοίχο
Τις ώρες που ούτε έμπνευση έχω ούτε ύπνο
Κάθε μέρα γράφω, κάθε μέρα σας αγγίζω λίγο
Κι ελπίζω μεσ' το πανηγύρι να φτάσω όπου αξίζω
Κάθε μέρα γράφω, κάθε μέρα με σκοτώνω λίγο
Και κάθε μέρα το προτιμώ απ' το πώς ζεις να ζήσω
Κάθε μέρα γράφω, κάθε μέρα σε νιώθω πιο λίγο
Ελπίζω κάτι να 'χω φτιάξει να αφήσω πριν φύγω
Μου λες, και πως πάνε χρόνια πολλά
Που είν' αργά, κι ο,τι γενήθηκα σε λάθος εποχή
Και να κοιτάξω και χωρίς όλα αυτά να νιώθω καλά
Μα, οι γονείς μου με μεγάλωσαν με τόση αγάπη
Την έβαλα στη μουσική κι αν τη μισήσουν κάποιοι
Πες τους να παν να γαμηθούν από το πρώτο και για κάθε βράδυ
Πώς να τη νιώσουν αν δε την έχουν ανάγκη
Πονάω για να τα πω όλα αυτά, γιατί χαμογελάω
Λες να με καλύψει, να μη νιώσω πως μέρες πετάω
Έχω σκίσει άπειρες σελίδες που 'χαν τον εαυτό μου πάνω
Πριν να γίνεις μια απ' αυτές, μάθε, ίσως τη πετάξω
Άλλη μια μέρα που δε θα αλλάξω
Αν θες να πλησιάσεις, ρισκάρεις, ίσως σε κάψω
Θυμόμουν κάνα 2 που ήρθαν κοντά μα πια τους ξέχασα
Θυμήσου, ανάγκη δεν έχω κανέναν σας
Μάτωσα για να τα γράψω
Έχω θυσιάσει τόσες μέρες, ποιός είσαι να πάω πάσο
Ο στίχος μου πιο βαρύς από σένα κι όλα όσα σηκώνεις
Δε δίνω μια τι είδος και σε τι στυλ το χώνεις
Δε θα μιλούσα άσχημα αν δεν ήσασταν για το πούτσο
Αν δίνατε όπου αξίζει τη προσοχή και τον πούλο
Αλλά σωστά μιλάς, ποιός έγινα εγώ για να κρίνω
Γνώμη μου, και τι θα κρατήσεις στη κρίση σου αφήνω
Κάθε μέρα γράφω, κάθε μέρα απλά κοιτάω τον τοίχο
Τις ώρες που ούτε έμπνευση έχω ούτε ύπνο
Κάθε μέρα γράφω, κάθε μέρα σας αγγίζω λίγο
Κι ελπίζω μεσ' το πανηγύρι να φτάσω όπου αξίζω
Κάθε μέρα γράφω, κάθε μέρα με σκοτώνω λίγο
Και κάθε μέρα το προτιμώ απ' το πώς ζεις να ζήσω
Κάθε μέρα γράφω, κάθε μέρα σε νιώθω πιο λίγο
Ελπίζω κάτι να 'χω φτιάξει να αφήσω πριν φύγω
Credits
Writer(s): Alexis Gasparyan
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.