Sifiralti

Ankara, karanlık bir yerdir dostlarım

Bu şehirde önünüzü görebilmek adına
Tutkunuzun alevine sarılmanız gerekir
Karanlıkta yalnız bi' figür
Dirseklerinden bile damlarken kanı
Bi' köşede ışıltılı gökdelenler
Bi' diğerinde botanik parkı
Seriyor gözler önüne
Ankara'nın bütün bu iniş çıkışlarını

Bu uzun ve yalnız bi yolculuk (Ya at beni, beni bana bırak)
Issızlığın ardından seslendi Anton (Ya sat beni, üstüme bas)
Kendi dalgamızda süzülüyoruz (Ya at beni, beni bana bırak)
Altında kalıyoruz (Ya sat beni, üstüme bas)
Kavrıyor bizi en hayati noktalarımızdan (Bak ellerinde iplerim)
Hislenmeden edemiyoruz (Kayboluşlarım sana)

Tekleyen dumanları soludu Anton
Ve işte o anda haykırmak istedi

Hepimizi kemirenlere ve bu sefer de, geceye
Adıyorum şu bertaraf halimi

İşte böyle dostlarım
Ne aşk, ne nefret, ne de zaferler
Hakkıyla yaşanır bu şehirde
Soğuktan kaçar, ayaza tutulursun
Ve işte seni de; tutkunun alevi kurtaracak, ancak

Ya at beni, beni bana bırak
Ya sat beni, üstüme bas
Ya at beni, beni bana bırak
Ya sat beni, üstüme bas
Bak ellerinde iplerim
Kayboluşlarım sana