L'Estrueldu
La sensación de perdese
Cuando vuelve anochecer
Sentí una brisa caliente
Y una viesca en mí entama xorrecer
Busquete ente tanta xente
Que cuando a la fin t'atopé
Nun me salín les pallabres
Y'l borrín nun me dexaba ver
Los güeyos qu'allumaben dende l'otru lláu d'un ríu
Que nun dexaba de correr
Na otra vera una foguera que combate'l fríu
Y yo equí xelándome
Los pontes que cayeron
Les cuerdes que nun algamé
Retumben nel mio pechu
Como campanes vieyes
Tan fuertes como'l to aliendu
Cuando furaba la mio piel
Sigo llambiendo heries
Y escribo, pa nun alloriar
Hestories inventáes
Qu'esnalarán col vientu
Pa nun xurgar y ser consciente
De que nunca paro de sangrar
Sintí a lo lloñe un estrueldu
Que me partió a la mitá
La fame diba medrando
Y yo llantáu metanes d'un llamuergal
Sé que nun debo facelo
Pero nun puedo parar
Yá me calaron los güesos
De tanto intentar dexar de mirar
Los güeyos qu'allumaben dende l'utru lláu d'un ríu
Que nun dexaba de correr
Na otra vera una foguera que combate'l fríu
Y yo equí xelándome
Los pontes que cayeron
Les cuerdes que nun algamé
Retumben nel mio pechu
Como campanes vieyes
Tan fuertes como'l to aliendu
Cuando furaba la mio piel
Sigo llambiendo heries
Y escribo, pa nun alloriar
Hestories inventáes
Qu'esnalarán col vientu
Pa nun xurgar y ser consciente
De que nunca paro de sangrar
Y agora ta desapaeciendo na escuridá
El neñu que vivía dientru mi
Quiximos escaecer l'españu final
Y volver entamar sin entruganos lo que diba pasar
Solo'l tiempu va dicir la verdá
Cuando vuelve anochecer
Sentí una brisa caliente
Y una viesca en mí entama xorrecer
Busquete ente tanta xente
Que cuando a la fin t'atopé
Nun me salín les pallabres
Y'l borrín nun me dexaba ver
Los güeyos qu'allumaben dende l'otru lláu d'un ríu
Que nun dexaba de correr
Na otra vera una foguera que combate'l fríu
Y yo equí xelándome
Los pontes que cayeron
Les cuerdes que nun algamé
Retumben nel mio pechu
Como campanes vieyes
Tan fuertes como'l to aliendu
Cuando furaba la mio piel
Sigo llambiendo heries
Y escribo, pa nun alloriar
Hestories inventáes
Qu'esnalarán col vientu
Pa nun xurgar y ser consciente
De que nunca paro de sangrar
Sintí a lo lloñe un estrueldu
Que me partió a la mitá
La fame diba medrando
Y yo llantáu metanes d'un llamuergal
Sé que nun debo facelo
Pero nun puedo parar
Yá me calaron los güesos
De tanto intentar dexar de mirar
Los güeyos qu'allumaben dende l'utru lláu d'un ríu
Que nun dexaba de correr
Na otra vera una foguera que combate'l fríu
Y yo equí xelándome
Los pontes que cayeron
Les cuerdes que nun algamé
Retumben nel mio pechu
Como campanes vieyes
Tan fuertes como'l to aliendu
Cuando furaba la mio piel
Sigo llambiendo heries
Y escribo, pa nun alloriar
Hestories inventáes
Qu'esnalarán col vientu
Pa nun xurgar y ser consciente
De que nunca paro de sangrar
Y agora ta desapaeciendo na escuridá
El neñu que vivía dientru mi
Quiximos escaecer l'españu final
Y volver entamar sin entruganos lo que diba pasar
Solo'l tiempu va dicir la verdá
Credits
Writer(s): Pablo Martinez Perez
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.