Kalıplar

Pencereler önünde kendimi asıyorum
Her gece bunalım saatlerinde
Kafamın içi sanki İstanbul gibi
Tanrıdan hallice yalnızlık içindeyim

Kalıplara sığmadım taştım duruldum
Kanatlar çizdim ama uçtum vuruldum
Denizlere düştüm de maviye tutundum
Yeter artık beni yorma be dünya

Yok değeri kalmamış insan olmanın
Kimi sevdiysem gitti sabaha karşı
Ektiğim umutlar biçtiğim hüzün
Gün gelir belki de hiçliğe karışır

Kalıplara sığmadım taştım duruldum
Kanatlar çizdim ama uçtum vuruldum
Denizlere düştüm de maviye tutundum
Yeter artık beni yorma be dünya

Kalıplara sığmadım taştım duruldum
Kanatlar çizdim ama uçtum vuruldum
Denizlere düştüm de maviye tutundum
Yeter artık beni yorma

Kalıplara sığmadım taştım duruldum
Kanatlar çizdim ama uçtum vuruldum
Denizlere düştüm de maviye tutundum
Yeter artık beni yorma be dünya



Credits
Writer(s): Serkan Atay
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link