Zor

Bi daha izin vermem dokunma kalbime
İzin vermem girmene hasarlı bu kalbimin durması an meselesi
Kuruyan yaprak misali
Yorgun ruhum hiç bişeyden tat alamıyorum
Tozlu rafların içindeyim bir mum gibi eriyorum

Zor zor seninle bir daha zor zor
Çocukluğumu verin kor alevler var
Bu bi sitem değil yürek yangını

Zor zor seninle bir daha zor zor
Çocukluğumu verin kor alevler var
Bu bi sitem değil yürek yangını

Zor gelme daha neler
Etme yeter bu bahaneler
Kalbimi paramparça etmişken
Dönecek yüzünü bana da ver

Nasıl bi yüz bu haya sıfır
Nefesin teninde fısır fısır
Aklıma geldikçe çıldıran ben
Nasıl da seni bize sığdırırım

Ben çocukken çok oynardım ve de kazanırdım hep bilyeleri
Köşebaşlarında yolumuzu kesip alırlardı cepten bilyeleri
Nasıl da üzülürdük biz oysa dönüpte onlara züppe diyip
Bugün o biriktirdiğim kinimle vuruyorum bütün züppeleri

Kader seni bizden ayıran o züppeyi elbet birgün düşürcek önüme
Giden hiç umrumda olmasa dahi yüzüne bakıpta sorucam söyle
Mutlu musun he? Ayırdın helal Ben de şimdi seni senden alırım
Ölüm diyipte bi güldürün beni Belaysa bela ben aranırım

Hayatımız bir film gibi değil hayatım inan ki film biziz
Yaşadığımızı anlatmaktan öte yazdığımız bi lirik yok bilinir
Herkes diyo ki bu sözlere içilir ben içmiyorum ki asla yazarken
Beynimin uyuşmasına tek bir düş yetiyodu eğer inan o Sense

Bi daha izin vermem dokunma kalbime
İzin vermem girmene hasarlı bu kalbimin durması an meselesi
Kuruyan yaprak misali
Yorgun ruhum hiç bişeyden tat alamıyorum
Tozlu rafların içindeyim bir mum gibi eriyorum

Zor zor seninle bir daha zor zor
Çocukluğumu verin kor alevler var
Bu bi sitem değil yürek yangını

Zor zor seninle bir daha zor zor
Çocukluğumu verin kor alevler var
Bu bi sitem değil yürek yangını