Shabgard

باز رسیده فصل پرواز
سر اومد صبر ابرا
فرار کنیم از دست سرما
همه چی عوض شه ظرف چند ماه

پر زدن بات دل خوشیمه با اینکه از هم دل خوریم
کافیه همه چیو بسپری بهم
بیا آسمونو باهم دیگه متر کنیم
اصلا مهم نیست که حسم چیه
دیگه از غروب دیدن چشمم سیره
پلکم می ره رو هم سیقل می ده
روز به خودم می گم
کِی شب می شه؟
چند متره سقف آسمون؟
غرق شدم تو بحر دنیا
انگار شده بسته راه نور
دارم میرم به سمت مرداب

هر وری من رفتم اون هم بود، پر زد با من
از ترس روز دیگه مجبور شدم که شبگرد باشم
سردم شدش که گرمم کنه، اون تب کرد واسم
هذیون می گفت که عادت دارم من به از دست دادن

باز خورشید رفته توی ماه
مثل آرامش قبل طوفان
آرومم مثل مرگ تو خواب
تو ارتفام شده بسته گوشام
بهش گفتم از مردن نترس
اونایی که ترسیدن، مردن همه شون
قول دادم به خودم فرصت ندم
ولی یاد گرفته دشمن اَزمون
جا موندیم از قافله باز
رو خورشید افتاده سایه ی ماه
مقصد چیه؟
من عاشق رام
این مردم اومدن واسه شکار
نقطه ی اشتراک سقوط و پرواز، از ارتفاع پریدن بود
فرقی نداره واسم سکوت و فریاد
مثل سرخ پوستی که قبیلش سوخت

هر وری من رفتم اون هم بود، پر زد با من
از ترس روز دیگه مجبور شدم که شبگرد باشم
سردم شده ش که گرمم کنه، اون تب کرد واسه م
هذیون می گفت که عادت دارم من به از دست دادن

فرق داره ما زاویه دیدمون
ساکنیم تو حاشیه، بی نشون
یاد گرفتیم دل نبندیم
هرکی ام بات باشه می ره زود
انگار از قدرت برکنار شی
هیچی تو دنیا دست ما نیست
آسمون هم جای ما نبود
همیشه تو این صحنه باختیم
انگار تو آسمون لکه ی ننگیم
بچه ی قدیم بزرگ شده
باس همه چی رو درست کنه
جلو دارش هیچی نی
بود جلوش خودش
سقوط توی دریای مرفین
جنازه م میوفته تو کدوم ساحل؟
رفت تو تنم سرمای خورشید
هر طلوعی، غروب داره

هر وری من رفتم اون هم بود، پر زد با من
از ترس روز دیگه مجبور شدم که شبگرد باشم
سردم شدش که گرمم کنه، اون تب کرد واسم
هذیون می گفت که عادت دارم من به از دست دادن



Credits
Writer(s): Nima Saye, Saye
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link