Gantsaaraa /Slowed reverb/

Би чамд хайртай гэдэг үг цээжинд ганцаараа
Хэн нэгэнд хэлье хайрын үгийг нь чангаараа
Зүрх зөрүүд зангаараа хайрлая хэмээн дэвэрч байна
Цонхны цаана зун цаг ирцэн зөөлөн бороо шивэрч байна
Сэтгэл минь хуучнаараа цасан ширхэг хаялана
Сая л энэ, ганцаараа хайрын дуугаа аялана
Би бүсгүй хүний хайрыг гуниглан дурсаад л
Цонхонд туссан бороон дуслууд цонх даган урсаад л
Үдэш болохоор гадаа уйдаад хөлөө савлаад
Харьж яваа хосууд сэмхэн инээд алдаад тавлаад
Зүрхэнд минь хайрын зүгээс сэм салхи сийгэнэ
Хэн нэгнийг хайрлая гэнэ, бас үнсэлцэе гэнэ
Одоо би гэнэ хэн нэгний утга учир болохсон
Үгэнд минь уяраад үнсэх хайртай хүнээ олохсон
Тэгтэл би ганцаараа тэврэх хүнгүй сэрж байна
Ганцаарааг мэдсэн юм шиг гадаа бороо зүсэрч байна
Би ганцаараа явъя
Одод түгээд би чадаагүй
Би ганцаараа явъя
Цонх сэвэлзээд бүтээгүй
Би ганцаараа явъя
Нулимс урсаад чадсангүй
Би ганцаараа явъя
Сэтгэл уяраад болсонгүй
нэгний үсэнд нь хатгахсан
Бодолтой шүү гээд би чинь
зөөлөн гарыг нь атгахсан
Би мэднэ чи бид нар
ялихгүй зүйлээс маргадаг
Зүүнээс мандсан нар нь дээгүүр
явсаар баруунд жаргадаг
Чи бид нар хэзээ ямар
бороо орохыг шийддэггүй
Шөнөжин орсон бороон араас
заавал наран гийдэггүй
Би тэгвэл чиний хажууд
шүхэр барин зогсъё
Наран гийлгүй удаад уйдвал
би хаалгыг чинь тогшъё
Гэтэл одоо ганцаараа
үдшийн бүрийд дарагдаад
Шөнөжин орсон бороонд норсон
гэдэг нь сэм анзаарагдаад
Сууж байвал зөрөөд өнгөрөхдөө
хайрыг минь эргэж харчихаарай
Салхинд хийссэн хаалга
байвал ороод нэг харчихаарай
Би ганцаараа явъя
Одод түгээд би чадаагүй
Би ганцаараа явъя
Цонх сэвэлзээд бүтээгүй
Би ганцаараа явъя
Нулимс урсаад чадсангүй
Би ганцаараа явъя
Сэтгэл уяраад болсонгүй