Toxika Kai Paraisthiseis

Άρρωστοι καλλιτέχνες εισβάλλουνε σε κατάστημα
Βιάζουν την ταμία, φερμάρουν τα υποκατάστατα
Μανιακοί πετάνε κάψουλες από το διάστημα
Ζω σαν σκάφος που πετά από μίσος, όχι καύσιμα
Από που ήρθαμε και τι ζητάμε γάμα το
Ποιος είναι ο ρόλος μας
Βία και μεροκάματο
Γραμμές στο μήκος της ταυτότητάς μου κάποιο Σάββατο

Επόμενο ραντεβού μας κάτω απ' την άσφαλτο
Διάολος, αλλάζω δέρμα, μπουκάρω στην έπαυλη
Ο μόνος ερπετόμορφος επιζώντας του Τσερνόμπιλ
Ταλιμπάν κανίβαλοι απ' την εποχή των Ούννων
Σκάμε πεινασμένοι και έχουμε τον Χάνιμπαλ στον φούρνο

Δεν είμαι αριθμός, είμαι εξίσωση αλήτη
Που θα 'φηνέ τον εγκέφαλο του Άινσταϊν σε παράλυση
Ζούμε σε εποχές ηχητικών απειλών
SEGA, παραμορφωμένοι νίντζα νύχτα στην ενέδρα άριστοι
Ουρλιαχτά από τον κήπο της Εδέμ, ακραία decibel
Στον δρόμο με τα totem, rest in hell
Αντικαταθλιπτικά δίπλα από ΚΤΕΛ
Τερματισμένα κονέ, η γενιά μας απέθαν

Ε, δεν θέλω λογική γκόμενα
Θέλω μία με παρόμοιο ψυχολογικό πρόβλημα
Μικρός έκανα όνειρa
Να γαμήσω την δασκάλα μου
Και μετά να την πνίξω με οινόπνευμα
Ένα κι ένα δεν γνωρίζω πόσο κάνει
Μα μετράω τα κεφάλια σας σε stage απ' το οκτάνι
Στα αρχίδια μου τι έχει ο καθένας, δε μας φτάνει
Έχω ένα κουπλέ για πέταμα, για δες άμα σου κάνει

Αναγκαστικά να βλέπω μπροστά, τύπες να ελέγχω
Κάτι το εμπιστευμένο πάνω στην πούτσα μου έχω
Είναι μπάρες F16, μα τίποτα δεν προσέχω
Αντίπαλός μου ο χάρος, το δρεπάνι του κατέχω
Μάστερ σεφ, σερβίρω συνταγή θανάτου με σαντιγί
Τα χύσια μου στην κορυφή του πιάτου
Άκου κανένας και τίποτα σαν εμάς
Παίρνε τσιμπούκια, είναι καλύτερο από το να μιλάς