Baraye Khandeh Naabat

برای خنده نابت که مامن شادیست
برای موی رهایت که خلق آزادیست
برای بوی تنت که پس از قدم زدنت
دلیل رقص درختان مست آبادیست
برای چشم تو باید به زندگی جان داد
برای وصف تو باید به شعر میدان داد

بخند تا بشود درد را تحمل کرد
که با وجود دلی خون جگر به دندان داد
به زندگی جان داد
به شعر میدان داد

قسم به سرو بلندت که خم نخواهم شد
میان وحشت شب جرئت از تو می گیرم
به احترام تو می ایستد اگر دنیا
به احترام تو من ایستاده می میرم

قسم به سرو بلندت که خم نخواهم شد
میان وحشت شب جرئت از تو می گیرم
به احترام تو می ایستد اگر دنیا
به احترام تو من ایستاده می میرم
ایستاده می میرم

قسم به قطره اشکی که روی گونه توست
قسم به ماهی لبهات در میان دو رود
که از نگاه تو باید هزار قصه نوشت
که از سکوت تو باید هزار قطعه سرود

مرا که یخ زده ام توی سینه ات بفشار
بهار شو به زمستان سرد جامه بده
بپاش عطر خودت را میان هر شعرم
به نشر عشق در آثار من ادامه بده
ادامه بده

قسم به سرو بلندت که خم نخواهم شد
میان وحشت شب جرئت از تو می گیرم
به احترام تو می ایستد اگر دنیا
به احترام تو من ایستاده می میرم

قسم به سرو بلندت که خم نخواهم شد
میان وحشت شب جرئت از تو می گیرم
به احترام تو می ایستد اگر دنیا
به احترام تو من ایستاده می میرم
ایستاده می میرم
ایستاده می میرم
ایستاده می میرم
ایستاده می میرم
ایستاده می میرم



Credits
Writer(s): Shahin Najafi
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link