Προχωρώ
Δεν μπορεις να μ αγαπησεις
Ειναι σιγουρο δε μπορεις να μ αγαπησεις
Δεν μπορεσες να εκτιμησεις
Μα εγω συνεχιζα να ψαχνω εξηγησεις
Επεσες στα ματια μου
Ησουν συμβολο για ολα τα κομματια μου
Και ενας λογος που γραφω για σενα ακομα
Ειναι επειδη ακομα προσπαθω να μαζεψω τα κομματια μου
Να παρω πισω αυτα που ενιωσα
Ετσι κι αλλιως ποτε σου δεν τα αξιζες
Πηρες την καρδια μου και την ραγισες
Αναρωτιεμαι πως ποτε σου δε με νοιαστηκες
Αναρωτιωμουν γιατι να σ'ερωτευτω
Ειλικρινα πως μπορεσα να το κανω αυτο
Και πραγματικα ποσο αστειο
Ολα ξεκινησαν απο ενα της χαμογελο
Δες πως ειναι τωρα, ελα δες πως ειναι τωρα
Τα παθη μας να κατρακυλανε στην κατηφορα
Ενα δειλινο μετα τη μπορα
Φτανει ν' αντικρυσω θανατο που με περιμενει προωρα
Τιποτα δεν ειναι οπως πρωτα
Τ' αδιεξοδο βρισκω παντα οταν παω να περπατησω
Προσπαθωντας να ξεσπαω παντα σε τουτο το ραπ
Αλλα λιγα δευτερολεπτα μετα με πιανει διχως να ηρεμισω
Κοιταζω τον καθρεφτη
Κ' επειτα σπαω ο,τι εχει μεινει απο τα κομματια μου
Τωρα βρισκομαι στεκομενος εδω
Και 'συ ακους με απορια τα κομματια μου
Και πως να εξηγησω
Αυτα που σκεφτομαι δεν τολμω ουτε καν να τα μιλησω
Κι'αυτο που με κανει να παλευω μοναχα
Ειναι το γεγονος πως ξερω οτι με βλεπεις απο 'κει ψηλα
Ειναι σιγουρο δε μπορεις να μ αγαπησεις
Δεν μπορεσες να εκτιμησεις
Μα εγω συνεχιζα να ψαχνω εξηγησεις
Επεσες στα ματια μου
Ησουν συμβολο για ολα τα κομματια μου
Και ενας λογος που γραφω για σενα ακομα
Ειναι επειδη ακομα προσπαθω να μαζεψω τα κομματια μου
Να παρω πισω αυτα που ενιωσα
Ετσι κι αλλιως ποτε σου δεν τα αξιζες
Πηρες την καρδια μου και την ραγισες
Αναρωτιεμαι πως ποτε σου δε με νοιαστηκες
Αναρωτιωμουν γιατι να σ'ερωτευτω
Ειλικρινα πως μπορεσα να το κανω αυτο
Και πραγματικα ποσο αστειο
Ολα ξεκινησαν απο ενα της χαμογελο
Δες πως ειναι τωρα, ελα δες πως ειναι τωρα
Τα παθη μας να κατρακυλανε στην κατηφορα
Ενα δειλινο μετα τη μπορα
Φτανει ν' αντικρυσω θανατο που με περιμενει προωρα
Τιποτα δεν ειναι οπως πρωτα
Τ' αδιεξοδο βρισκω παντα οταν παω να περπατησω
Προσπαθωντας να ξεσπαω παντα σε τουτο το ραπ
Αλλα λιγα δευτερολεπτα μετα με πιανει διχως να ηρεμισω
Κοιταζω τον καθρεφτη
Κ' επειτα σπαω ο,τι εχει μεινει απο τα κομματια μου
Τωρα βρισκομαι στεκομενος εδω
Και 'συ ακους με απορια τα κομματια μου
Και πως να εξηγησω
Αυτα που σκεφτομαι δεν τολμω ουτε καν να τα μιλησω
Κι'αυτο που με κανει να παλευω μοναχα
Ειναι το γεγονος πως ξερω οτι με βλεπεις απο 'κει ψηλα
Credits
Writer(s): μάξιμος γεωργουλόπουλος
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2025 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.