Adat Nadaram
یه وقتا دوست داشتن تبدیل میشه به عادت
یه وقتاییم اون عادت تبدیل میشه به نفرت
دوست داشتنت شده عادت برا من
با اینکه به رفتنت عادت ندارم
ولی چه فایده وقتی شبو راحت نخوابم
هنوز عادت نشده برام رفتنت
شبا آبغوره صبا فقط عربده
نمیگم بهترین بودم
ولی برات نیستش از من بهترش
من عادت ندارم بری برنگردی
نخواستم ببازمت،حتی شرطی
ولی الان جا بودنت میدم اشکو ترجیح
هرکاری کردم برات باز تو رفتی
هربار رفتی ورق خورد برگ تقدیر ولی
نکرد برام حتی فرقی
من دیوونتم هرکاری کنی حتی بدشی
فقط فک نمیکردم بخوای از ما رد شی
شبا خاطره هارو مثل ستاره میشمرم
یادم میوفتی با هر سه کامِ وینستونم
بعد تو نمیتونم چیزیو حس کنم
اصن عادت نداشتم بیتو شبمو روز کنم
انگاری باید تغییر کرد
دوریو پذیرفت،عادت کرد
شاید،اینجوری باشه راحتتر
براتو فرقی نداره
برات مهم نی کی پشتم حرفی دراره
ولی،هنوز ارزش داری که رو فک بدخواهات مشتم بخوابه
من هنوزم همونم
همونی ک نمیکرد عادت به هیچی
همون که نمیگذشت راحت از هرچی
ولی تو یکی رو خوب کرد از حرفت سرپیچی
نداشتی اواخر براش ارزشی
هرچند عادت نداشت باهاش سرد بشی
کاش یه روز برسه که توعم دلتنگ بشی
عادت بود برام بمونی همیشه
تنم سرده دیگه بعد تو گرم نمیشه
عادت بود برام ک نریم هرچی شه
پ چیشد رفتی و این دلو زدی از ریشه
نمیتونم بگم بمون بهت
نمیتونم بگم برو
ولی خودت میدونی چقد دلم گرفت
من ک واسه تو گذاشتم صدبار این دلو زیره پا
شدش عادت
قصه عشق ابدیمون شدش تموم چه حیف
من عادت ندارم واسه عشق بجنگم
یه بدبختی دیگه قد علم کرد
حاجیتون خستس اصلا
چشاشم به روی تو بستس قطعا
لب ساحلم دارم من افسردگی
دستامو ول نکن محکم بگیر
چت و پاره توی فکرتم
فقط تو رو راه دادم توی سکرتم
جز من کسی درک نکرد حستم
ولی اگه رفتی
نمیارم به زبون دیگه اسمتم
من عادت ندارم ول کنی بری بعد برگردی انگار هیچی نشده
جا مشتام رو دیوارا هنو مونده حتی زخمای دستم پرش نمیکنه
اون چشای مشکی منو دیوونه کردش
تحملت سخته ولی میرزه دردش
با تو مهم نی فردا و روزای بعدش
مهم اینه بدونم یکی پیشم هستش
عادت شده بود برام موهای لختت
کسی جز تو با بدنم چفت نمیشه
منی ک همیشه حرفام بود دوای دردت
حالا دردِ تیغ رو دستم حس نمیشه
کی پاک میکنه اشکاتو وقتی نیستم
جز تو نمیدم قلبمو دست هیچکس
اگه مارم باشم نیستش سمی نیشم
من بغضم گرفت اون زد یه نیشخند
من که کاریت ندارم
ولی کارما میزنه بت ضربه بیشک
عادت بود برام بمونی همیشه
تنم سرده دیگه بعده توگرم نمیشه
عادت بود برام ک نریم هرچی شه
پ چیشد رفتی و این دلو زدی از ریشه
نمیتونم بگم بمون بهت
نمیتونم بگم برو
ولی خودت میدونی چقد دلم گرفت
من ک واسه تو گذاشتم صدبار این دلو زیره پا
شدش عادت
قصه عشق ابدیمون شدش تموم چه حیف
قصه عشق ابدیمون شدش تموم
چه حیف
یه وقتاییم اون عادت تبدیل میشه به نفرت
دوست داشتنت شده عادت برا من
با اینکه به رفتنت عادت ندارم
ولی چه فایده وقتی شبو راحت نخوابم
هنوز عادت نشده برام رفتنت
شبا آبغوره صبا فقط عربده
نمیگم بهترین بودم
ولی برات نیستش از من بهترش
من عادت ندارم بری برنگردی
نخواستم ببازمت،حتی شرطی
ولی الان جا بودنت میدم اشکو ترجیح
هرکاری کردم برات باز تو رفتی
هربار رفتی ورق خورد برگ تقدیر ولی
نکرد برام حتی فرقی
من دیوونتم هرکاری کنی حتی بدشی
فقط فک نمیکردم بخوای از ما رد شی
شبا خاطره هارو مثل ستاره میشمرم
یادم میوفتی با هر سه کامِ وینستونم
بعد تو نمیتونم چیزیو حس کنم
اصن عادت نداشتم بیتو شبمو روز کنم
انگاری باید تغییر کرد
دوریو پذیرفت،عادت کرد
شاید،اینجوری باشه راحتتر
براتو فرقی نداره
برات مهم نی کی پشتم حرفی دراره
ولی،هنوز ارزش داری که رو فک بدخواهات مشتم بخوابه
من هنوزم همونم
همونی ک نمیکرد عادت به هیچی
همون که نمیگذشت راحت از هرچی
ولی تو یکی رو خوب کرد از حرفت سرپیچی
نداشتی اواخر براش ارزشی
هرچند عادت نداشت باهاش سرد بشی
کاش یه روز برسه که توعم دلتنگ بشی
عادت بود برام بمونی همیشه
تنم سرده دیگه بعد تو گرم نمیشه
عادت بود برام ک نریم هرچی شه
پ چیشد رفتی و این دلو زدی از ریشه
نمیتونم بگم بمون بهت
نمیتونم بگم برو
ولی خودت میدونی چقد دلم گرفت
من ک واسه تو گذاشتم صدبار این دلو زیره پا
شدش عادت
قصه عشق ابدیمون شدش تموم چه حیف
من عادت ندارم واسه عشق بجنگم
یه بدبختی دیگه قد علم کرد
حاجیتون خستس اصلا
چشاشم به روی تو بستس قطعا
لب ساحلم دارم من افسردگی
دستامو ول نکن محکم بگیر
چت و پاره توی فکرتم
فقط تو رو راه دادم توی سکرتم
جز من کسی درک نکرد حستم
ولی اگه رفتی
نمیارم به زبون دیگه اسمتم
من عادت ندارم ول کنی بری بعد برگردی انگار هیچی نشده
جا مشتام رو دیوارا هنو مونده حتی زخمای دستم پرش نمیکنه
اون چشای مشکی منو دیوونه کردش
تحملت سخته ولی میرزه دردش
با تو مهم نی فردا و روزای بعدش
مهم اینه بدونم یکی پیشم هستش
عادت شده بود برام موهای لختت
کسی جز تو با بدنم چفت نمیشه
منی ک همیشه حرفام بود دوای دردت
حالا دردِ تیغ رو دستم حس نمیشه
کی پاک میکنه اشکاتو وقتی نیستم
جز تو نمیدم قلبمو دست هیچکس
اگه مارم باشم نیستش سمی نیشم
من بغضم گرفت اون زد یه نیشخند
من که کاریت ندارم
ولی کارما میزنه بت ضربه بیشک
عادت بود برام بمونی همیشه
تنم سرده دیگه بعده توگرم نمیشه
عادت بود برام ک نریم هرچی شه
پ چیشد رفتی و این دلو زدی از ریشه
نمیتونم بگم بمون بهت
نمیتونم بگم برو
ولی خودت میدونی چقد دلم گرفت
من ک واسه تو گذاشتم صدبار این دلو زیره پا
شدش عادت
قصه عشق ابدیمون شدش تموم چه حیف
قصه عشق ابدیمون شدش تموم
چه حیف
Credits
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.