Sunlight (feat. Sci-Fi River & Daisy Chain)

Εξήντα δυο χιλιάδες τετρακόσα δευτερόλεπτα
Κάπου αλλού μπορεί και να 'τανε αργά
Έχουμε δυο ώρες μέχρι να χτυπήσει εφτά
Μ' απόψε τελειώνουν όσα αφήσαμε μισά
Εχω μια κάθετη οδό να μου καρφώνει τα μάτια
Σκισμένα αθλητικά κάνουν τις γειτονιές κομμάτια
Ήρθα απτά βάθη της πόλης, κάτω απ' τους βρεγμένους δρόμους
Να πάρω τα δικά μας, και να θάψω παλιούς φόβους
Αυτή η δύση κουβαλά όλες τις μέρες του κόσμου
Η κούραση σου λάμπει ενώ περνάει εντός μου
Μετράμε τις κεραίες, σλαβ σκουατ στον καναπέ
Τ 'αφεντικά μας δεν θα μας ξαναδούν ποτέ
Αναμμένοι τενεκέδες και γύρω γυρίζουν ξόρκια
Είμαστε σάρκα των κτηρίων απ' τα οποία μας πετάνε
Λίγο κάτω απ' τον ορίζοντα όλοι εκείνοι δεν μετράνε
Μάθαμε απτά σύννεφα πως οι βροχές περνάνε

Γυρνάει το φως και μείς προχωράμε
Θλιμμένα εμβατήρια τη πόλη κουρδίζουν
Φόβοι που λιώνουν σαν το σκοτάδι
Τα βράδια που μείναμε μόνες ορίζουν
Μα εκείνες οι λέξεις που έψαχνες χρόνια
Κόμποι, ανάσες, βρεγμένα σεντόνια
Παγώνουν σαν άστρα, καίνε σαν ήλιος
Πετάνε ψηλά, τη σκέψη βυθίζουν

Γυρνάει το φως και μείς προχωράμε
Θλιμμένα εμβατήρια τη πόλη κουρδίζουν
Φόβοι που λιώνουν σαν το σκοτάδι
Τα βράδια που μείναμε μόνες ορίζουν
Μα εκείνες οι λέξεις που έψαχνες χρόνια
Κόμποι, ανάσες, βρεγμένα σεντόνια
Παγώνουν σαν άστρα, καίνε σαν ήλιος
Πετάνε ψηλά, τελικά σε διασχίζουν

Μία ώρα πριν και είναι η τελευταία ευκαιρία να βρεθούμε
Να σ' αγγίξω και να πούμε όσα τη μέρα δεν αρκούν να σε κρατήσω
Βαθύ κόκκινο με νέον μες στο μαύρο και το γκρίζο
Και οι ταμπέλες τρεμοπαίζουν σαν τα αστέρια πριν να σβήσουν
Πόσοι ήλιοι με φωτίζουν τι είναι αυτό που δεν γνωρίζουν
Και με κάνουνε να λάμπω στα σκοτάδια μου
Ποιοι πλανήτες σε θυμίζουν τι είναι αυτό που δεν ορίζουν
Και με αφήνουνε να χάνομαι στα βράδια μου
Και εγώ τρέχω σε μία ξεχασμένη πόλη
Τρέχω για να προλάβω να κλειστώ μες στο δωμάτιο
Να κάνω πως κοιμάμαι νέα μέρα ξημερώνει
Ότι μου μεινε είναι να ποντάρω στ αύριο

Ανοίγουμε τα μάτια και το φως μας πλημμυρίζει
Καβαλάμε αερόστατα και φεύγουμε απ τη σφαίρα
Θα γυρίσω πάλι πίσω μία ώρα πριν τη δύση
Στην Ανατολή θα σου πω καλημέρα
Όσο οι πόλεις μας ρουφάνε τόσο εμείς θα προχωράμε
Σε ρυθμούς φανταστικούς και θα σκορπάμε αστερόσκονη
Στόμα γεμάτο χώμα και πνιγόμαστε στο χρώμα
Σε κρατάω και μετράω λίγα μέτρα για την πρόσκρουση

Γυρνάει το φως και μείς προχωράμε
Θλιμμένα εμβατήρια τη πόλη κουρδίζουν
Φόβοι που λιώνουν σαν το σκοτάδι
Τα βράδια που μείναμε μόνες ορίζουν
Μα εκείνες οι λέξεις που έψαχνες χρόνια
Κόμποι, ανάσες, βρεγμένα σεντόνια
Παγώνουν σαν άστρα, καίνε σαν ήλιος
Πετάνε ψηλά, τη σκέψη βυθίζουν

Γυρνάει το φως και μείς προχωράμε
Θλιμμένα εμβατήρια τη πόλη κουρδίζουν
Φόβοι που λιώνουν σαν το σκοτάδι
Τα βράδια που μείναμε μόνες ορίζουν
Μα εκείνες οι λέξεις που έψαχνες χρόνια
Κόμποι, ανάσες, βρεγμένα σεντόνια
Παγώνουν σαν άστρα, καίνε σαν ήλιος
Πετάνε ψηλά, τελικά σε διασχίζουν



Credits
Writer(s): Jason Joseph Cambridge
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link