Noodles

Σημειώνω τις σκέψεις που κάνω, στις πίσω θέσεις του υπέρ αστικού
Τις γράφω όπου είμαι κι έτσι λογικό να τάκουνε μια μέρα παντού
Σκίτσαρω με ήχο εικόνες, ωραία η ιστορία στο song του κοντού
Να την πλάσω δεν έχω ανάγκη κανένα μουντού αρκεί η θέα του βουνού
Θυμάμαι είχα Τρακ να πω να πω τα τρακ μου
Τώρα κάνουν τράκα τις Μπάρες απτά παλιά μου
Ποτέ δεν είχα luck με τα χαρτιά μου,
Κρύβω άσους από τα μανίκια γραπτά μου
Δεν δίνω ούτε fuck δεν είσαι λα μου
Πέτυχα άμα το χορεύουνε στην γειτονιά μου
Να γίνω καλύτερος βαζω προσπάθεια σαν ναμαι ο χειρότερος
Να το κάνω να μείνει ν'ακουν οι δικοί μου αυτός ο σκοπός ο απώτερος
Αν ταφησω για πάντα τι μένει στο τέλος
Για πες μου ποιός είναι ο απόηχος
Αν είσαι αδερφός μου το αυτό είναι για σένα
Ν'ακούς να νιώθεις δυνατότερος
Αν είσαι αδερφός μου το αυτό είναι για σένα
Ν'ακούς να νιώθεις δυνατότερος
2-2 ανεβαίνω τα επίπεδα σαν να'τανε ορόφου σκαλοπάτια
Τα Παλικάρια τα καλύτερα έχω πίσω στην πλάτη μου
Και ξέρουν όλα τ'άλλα μονοπάτια
Έσπασα το είναι μου σε κείμενα
Και τώρα το εννοώ αλλιώς ότι είμαι κομμάτια

Γράφω όσα ζω και δεν ξέρω αν θα δηλώνω στο μάλλον παρόν
Τα ψυθίριζω όταν φεύγω, σαν προσευχή γι'άφεση αμαρτιών
Δεν είμαι μόνος μου έχω, παρέα τον ήχο των ακουστικών
Ώσπου να αφήσω ιστορία, μέχρι να γίνω με αυτή παρελθόν
Γράφω όσα ζω και δεν ξέρω αν θα δηλώνω στο μάλλον παρόν
Τα ψυθίριζω όταν φεύγω, σαν προσευχή γι'άφεση αμαρτιών
Δεν είμαι μόνος μου έχω, παρέα τον ήχο των ακουστικών
Ώσπου να αφήσω ιστορία, μέχρι να γίνω με αυτή παρελθόν

Θα περάσω σε λίγο για λίγο απτό σπίτι σου
Για να κλατάρω δεν θέλω πολύ
Ένα δεκάλεπτο απλά μου αρκεί,
Με ξέρεις καιι δεν με ξέρουν πολλοί
Πάνω στην θέα να φτύσω τα ξόρκια μου να μην ξεχάσεις να φέρεις ραβδί
Πες μου αν σε μάγεψε, αν είναι νωρις για να βγει ή αν θα εκτιμηθεί
Τους πατάω στο beat και χρεώνω ταρίφα διπλή
Γιατί μοιάζουν fake σαν ταξί
Πάνω στην πλάτη όσα πέφτουν βαριά στον MC σου
Και δεν του βαστάει να τα πει
Γκάφρα θα την φέρουν νομίζει
Το θέμα να βγει σε ταξίδι να πάει να την βρει
Μέχρι να γίνουν τα noodles μου
Γράφω ότι γράφει δικιά τους δισκογραφική
Το μέλλον δεν λέει ο καφές,
Πλαστικό αντί για κούπα γιατί πίνουμε εσπρέσο
Κόλλα κάνα ρεπό, να κολλήσω ένα ρο
Στο χωριό γιατι δεν την παλεύω
Δεν με λες και Steve Jobs
Μα το φτάνω θεό στο full on όπως το δουλεύω
Δεν θα βγει πουθενά αν δεν δακρύζω μ'αυτο ή μεσ'το booth δεν το χορεύω
Δεν θα βγει πουθενά αν δεν δακρύζω μ'αυτο ή μεσ'το booth δεν το χορεύω
Δοκιμάζουνε την τύχη μέσω στοιχημαν
Ποντάρω τονειρα μου, βγαίνουν στοίχοι μαν
Τα μπασα δεν αντέχουν οι τοίχοι καν
Πετάμε χρόνια πάνω τους θέματα ψυχικά
Θα το κάνουμε να φαίνεται ατύχημα
Όταν μια μέρα ανεβάσουμε τον πήχη μα

Γράφω όσα ζω και δεν ξέρω αν θα δηλώνω στο μάλλον παρόν
Τα ψυθίριζω όταν φεύγω, σαν προσευχή γι'άφεση αμαρτιών
Δεν είμαι μόνος μου έχω, παρέα τον ήχο των ακουστικών
Ώσπου να αφήσω ιστορία, μέχρι να γίνω με αυτή παρελθόν
Γράφω όσα ζω και δεν ξέρω αν θα δηλώνω στο μάλλον παρόν
Τα ψυθίριζω όταν φεύγω, σαν προσευχή γι'άφεση αμαρτιών
Δεν είμαι μόνος μου έχω, παρέα τον ήχο των ακουστικών
Ώσπου να αφήσω ιστορία, μέχρι να γίνω με αυτή παρελθόν



Credits
Writer(s): Ioannis Prokopiou
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link