Bu Şehir Benden Sorulur

Ben ne vedaların elinden tutmuşum
Yıkılmam, dağılmam, yol senin olsun
Sessiz bir vedanın elinden tutmuşum
Yıkılmam, çözülmem yol senin olsun

Sensiz bir hayatı göze almışım
Bana ne ayrılık, ne vurgun işler
Bana ne ayrılık, ne kurşun işler

Ne sahte yüzler gördüm
Yalancı diller, gözler
Ne sahte aşklar gördüm
Ne yeminler, ne sözler

Affetmez bu hayat, acımaz bu hayat
Aşklar vurulur
Bu kahır, bu zehir
Bu şehir benden sorulur

İçime gömdüm hüzünlerimi
Pişmanlıklarım yok artık, keşkelerim yok
Kapattım aşkın perdesini
Paslanmış bir kilit şimdi yüreğim
Asırlardır yaşayan bir köhne şehir

Kaybolmuşum aşkın dehlizlerinde
Kulaklarımda rezil gecelerin gürültüsü
Yazmakla bitmez bu şiir
Düşler kalbinden vurulur, ne varsa aşka dair
Sevdalar, belalar, kırık dökük hayatlar
Ve bu şehir, bu şehir benden sorulur

Kaç kere çalındı gönlümün kapısı
Duymadım, açmadım hiç kimselere
Kaç defa çalındı bu kalbin kapısı
Yeminle açmadım ben hiç kimseye

Ben seni çok büyük bir aşkla sevdim
Vazgeçtim her şeyden, kendimden bile
Vazgeçtim her şeyden, hayattan bile

Ne sahte yüzler gördüm
Yalancı diller, gözler
Ne sahte aşklar gördüm
Ne yeminler, ne sözler

Affetmez bu hayat, acımaz bu hayat
Aşklar vurulur
Bu kahır, bu zehir
Bu şehir benden sorulur

Affetmez bu hayat, acımaz bu hayat
Aşklar vurulur
Bu kahır, bu zehir, ah
Bu şehir benden sorulur