Chartres

CHARTRES

Soms, lente en sterfte in het gemoed,
zie ik mezelf weer lopen in die ene mei,
die ene middag van bloesems en zachte regen;

loop ik door de heuvellange Rue Saint-Brice
opnieuw tussen de kathedraal en Le Coudray,
tot aan de zwellende Eure, tot aan het monument,

dichtgroeiend moment van een grote oorlog,
dat een onderstroom van vorige namen vormt
die gaandeweg door een andere diepte voert,

waar de benedenstad met haar zware zerken,
kastanjebomen en voor immer lege cafés
verloren aan de bewierde trappen hangt.

Overal achter de gesloten ogen richten
natte korenschoven zich op uit de dood.
Langzaam wordt de avond in hem donker.



Credits
Writer(s): Wilhelmus J B M Wim Boom Van Den, Albert Hagenaars
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link