Somata Asomata

Βυθισμένες συνοικίες σ' ένα κίτρινο θλιμμένο πηλό
Σαστισμένοι υπνοβάτες οι ανύποπτοι δε ζουν πια εδώ
Είναι οι νύχτες τους μεγάλες
Κι οι ελπίδες τους χωρίς το σκοπό
Το σκοπό που ψιθυρίζουν
Όσοι διώχνουν το κρυμμένο κακό

Τα χρόνια που τυλίχτηκαν στις φλόγες σωπαίνουν
Τα χρόνια της φωτιάς
Ανήλικες φιγούρες στην άκρη του δρόμου
Στενά της Κοκκινιάς
Ο Κάιν στα δεκάξι μαντρωμένος, λιωμένος
Εκούσια τυφλός
Το νιώθει δε θ' αντέξει μα στη λάμα γερμένος
Στα είκοσι σκορπιός

Το όνομά του πέταξε στις στέγες κι απλώνει
Στη δυτική πλευρά
Στο νου του δε χωράνε υποσχέσεις κι η σκόνη
Λάσπη κι αγορά
Ο Κάιν δεν κρατούσε ανθοδέσμη στο χέρι
Μα τ' άλλο του μισό
Ορφάνεψε η θέση στο δικό του τ' αστέρι
Στο παράδεισο

Σώματα
Σώματα
Λάμες μαχαιριών
Σώματα
Ασώματα
Στο φως των αστεριών

Γεννήθηκε στις ράγες, στην τροχιά των χαμένων
Στην πέτρινη γωνιά
Το πρόσωπο στο τζάμι να κοιτάει ραγισμένο
Δίχως να ρωτά
Ο Κάιν με ένα βλέμμα που σημαίνει σωπαίνω
Μα βλέπω καθαρά
Εκείνα που μου τάξανε εγώ τα περιμένω
Στη σκοτεινή πλευρά

Σώματα
Σώματα
Λάμες μαχαιριών
Σώματα
Ασώματα
Στο φως των αστεριών

Σώματα
Σώματα
Λάμες μαχαιριών
Σώματα
Ασώματα
Στο φως των αστεριών

Κανείς δε θα μιλήσει για το βλέμμα που λιώνει
Που είδε το κακό
Ποτήρι θα σηκώσει τη χρονιά που το χιόνι
Δε θα 'ναι πια λευκό

Σώματα
Σώματα
Λάμες μαχαιριών
Σώματα
Ασώματα
Στο φως των αστεριών

Σώματα
Σώματα
Λάμες μαχαιριών
Σώματα
Ασώματα
Στο φως των αστεριών

Σώματα
Σώματα
Λάμες μαχαιριών
Σώματα
Ασώματα
Στο φως των αστεριών



Credits
Writer(s): Hristoforos Krokidis
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link