Tüfek

Katil ol, nasılsa yaradan affediyor
Hep o insanlar bana zarar veriyor
Kaybettikçe kitaplara yönelmem gerek
Çünkü beni anlamak bana özenmek demek

Hükümdarın yazdığı o kitapta değilim
Çünkü hayal dünyasında oluyor o sizin dediğiniz
Anlayın sorgulamanın zarar getirmediğini
Domuz eti insan etinden iyidir

O mu zindanı zapt eder yoksa zindan mı onu?
Mollalara kafa tutmaya zina diyoruz
Günahları toplarız, adı da İstanbul olur
Şeytanla işimin olduğunu hiç sanmıyorum

Boynuna bir sarılış: yağlı urgan
Şakağından bir öpücük: Alfa Combat
Merminin serinliği sanki ölmek
Damarındaki kimya dışarı akmıyorsa

Bu benim ölüm listem, hadi görün siz de
Bakanla değil katille yönetilir bütün sistem
İsterseniz o katiller bakanlara dönüşsün be
Atladığın bir şey var, o adamlar ölümsüzler

Hayır adamım, ben sandığından deliyim
Tapındığınız o tüm putları yaktığımdan beri
Başlattığım bu devrim aslından senin
Onun, değil yani yalnızca benim

Katil ol, bak
Katil ol, bak
Katil ol, bak

İnkar değil yemin ederim git sabret hadi
Yani intihar et, fişini çek, hiç fark etmedin
Senden çalınanları, kalk ayağı, kıyam et hemen
Hadi, git al kaderini. Yık putlarını

Çığlığa benzer sesler boğaza yapışır
Söyle hangi küfür bu ağza yakışır
İnsan nankör olmaya kuvözde alışır
Yatır küvette başını, fişeği tüfekte tutuştur

Çıkınca pestil bağırmak ikinci resmim
Tüm karanlıkları ışık hızıyla tespit
Organlar... dışarıda kırılgan hepsi
Bırak yakından geçsin hayat hızımdan kessin

Kolum bacağım kopsun da kırılmaz nefsim
Kalan kalbimi de kırık cam kessin
Okudukların dünyanın neden tam tersi
Bari istediğim şeyler içimden geçsin

İzin ver teslim edeyim canımı sana tanrım
Bilmediğim bir dünyadayım yıkılır evim barkım
Yakılır adım nâmım, hiçbir şeyin önemi kalmaz
Tanrı belirir karşımda, sanırım hazırım artık