TAKSE KERI
Αν κάνεις καλό η αν κάνεις κακό
Θα 'ρθει γυρεύοντας σε
Όλοι θα φύγουν μια μέρα
Τον θάνατο μην τον φοβάσαι
Τάξε κερί στη Παναγιά
Και του διαβόλου λιβάνι
Πως περιμένεις να αγιάσει
Εκείνος που δεν αμαρτάνει
Αν κάνεις καλό η αν κάνεις κακό
Θα 'ρθει γυρεύοντας σε
Όλοι θα φύγουν μια μέρα
Τον θάνατο μην τον φοβάσαι
Τάξε κερί στη Παναγιά
Και του διαβόλου λιβάνι
Πως περιμένεις να αγιάσει
Εκείνος που δεν αμαρτάνει
Χορεύουμε μέσα στα χιόνια
Στην καρδιά του χειμώνα
Προβατίνες και τσιπούρα μες το κονάκι
Στην κορφή του Ἐλικώνα
Αρσενικό πρώτης κοπής
Άντρας βαρύς σαν κυπαρίσσι
Το πρόσωπο του τραχύ και σκληρό
Πάνω χαράχτηκαν όσα έχει ζήσει
Κάθε κουβέντα πέτρα βαριά
Δεν βρήκα έναν άνθρωπο να 'χει καρδιά
Γεμίζει ξανά το ποτήρι φαρμάκι
Στρίβει τσιγάρο και κρυφοπονά
Βγάζει το μαύρο μαντήλι του πάλι
Και το περνάει στα μαλλιά
Να μην εμπιστεύεσαι λέει
Όποιο δεν κλαίει κι όποιον δεν τραγουδά
Άκου!
Άκου πως κλαίνε τα βουνά
Σαν κλαρίνο απ' τον Κοκοντίνη
Όσους σε πλήγωσαν μόνο θυμάσαι
Άτιμο πράγμα είναι η μνήμη
Ο πόνος με έκανε αγρίμι
Με έμαθε να γονατίζω
Μόνο μπροστά στους αδύναμους
Και στην κυρά που φροντίζω
Αν κάνεις καλό η αν κάνεις κακό
Θα 'ρθει γυρεύοντας σε
Όλοι θα φύγουν μια μέρα
Τον θάνατο μην τον φοβάσαι
Τάξε κερί στη Παναγιά
Και του διαβόλου λιβάνι
Πως περιμένεις να αγιάσει
Εκείνος που δεν αμαρτάνει
Όλοι ψάχνουν να βρούνε νερό που είναι αθάνατο
Αλλά έχει στερέψει η πηγή
Πόσο φθινόπωρο κρύβουν τα μάτια μου
Γίναν τα χείλη μου άνυδρη γη
Οι λυγμοί στη φωνή μου
Το τραγούδι που πάντα θυμόμουν
Όσοι χωρίζουν με δάκρυα λέει
Με δάκρυα ξανά ανταμώνουν
Λόγια παλιά με στοιχειώνουν
Ματιές που ποτέ δεν λησμόνησα
Απόψε που ανθίζουν τα κράνα
Και όλο τον πόνο κοινώνησα
Ποτέ μου κανέναν δεν φθόνησα
Πάντα τους έδειχνα δρόμο
Όσοι ορκιστήκαν πως με αγαπούν
Στο τέλος με αφήσανε μόνο
Συνήθισα πια με τον πόνο
Χρόνια μετά γίναμε ένα
Τη ξέρω καλά την αλήθεια
Μα δεν θα την πω σε κανέναν
Είναι χαρές που δεν γνώρισα
Και πίκρες που ακόμα με καίνε
Όσοι περνούνε το μαρτύριο αυτό
Το ζούνε χωρίς να το λένε
Αν κάνεις καλό η αν κάνεις κακό
Θα 'ρθει γυρεύοντας σε
Όλοι θα φύγουν μια μέρα
Τον θάνατο μην τον φοβάσαι
Τάξε κερί στη Παναγιά
Και του διαβόλου λιβάνι
Πως περιμένεις να αγιάσει
Εκείνος που δεν αμαρτάνει
Αν κάνεις καλό η αν κάνεις κακό
Θα 'ρθει γυρεύοντας σε
Όλοι θα φύγουν μια μέρα
Τον θάνατο μην τον φοβάσαι
Τάξε κερί στη Παναγιά
Και του διαβόλου λιβάνι
Πως περιμένεις να αγιάσει
Εκείνος που δεν αμαρτάνει
Θα 'ρθει γυρεύοντας σε
Όλοι θα φύγουν μια μέρα
Τον θάνατο μην τον φοβάσαι
Τάξε κερί στη Παναγιά
Και του διαβόλου λιβάνι
Πως περιμένεις να αγιάσει
Εκείνος που δεν αμαρτάνει
Αν κάνεις καλό η αν κάνεις κακό
Θα 'ρθει γυρεύοντας σε
Όλοι θα φύγουν μια μέρα
Τον θάνατο μην τον φοβάσαι
Τάξε κερί στη Παναγιά
Και του διαβόλου λιβάνι
Πως περιμένεις να αγιάσει
Εκείνος που δεν αμαρτάνει
Χορεύουμε μέσα στα χιόνια
Στην καρδιά του χειμώνα
Προβατίνες και τσιπούρα μες το κονάκι
Στην κορφή του Ἐλικώνα
Αρσενικό πρώτης κοπής
Άντρας βαρύς σαν κυπαρίσσι
Το πρόσωπο του τραχύ και σκληρό
Πάνω χαράχτηκαν όσα έχει ζήσει
Κάθε κουβέντα πέτρα βαριά
Δεν βρήκα έναν άνθρωπο να 'χει καρδιά
Γεμίζει ξανά το ποτήρι φαρμάκι
Στρίβει τσιγάρο και κρυφοπονά
Βγάζει το μαύρο μαντήλι του πάλι
Και το περνάει στα μαλλιά
Να μην εμπιστεύεσαι λέει
Όποιο δεν κλαίει κι όποιον δεν τραγουδά
Άκου!
Άκου πως κλαίνε τα βουνά
Σαν κλαρίνο απ' τον Κοκοντίνη
Όσους σε πλήγωσαν μόνο θυμάσαι
Άτιμο πράγμα είναι η μνήμη
Ο πόνος με έκανε αγρίμι
Με έμαθε να γονατίζω
Μόνο μπροστά στους αδύναμους
Και στην κυρά που φροντίζω
Αν κάνεις καλό η αν κάνεις κακό
Θα 'ρθει γυρεύοντας σε
Όλοι θα φύγουν μια μέρα
Τον θάνατο μην τον φοβάσαι
Τάξε κερί στη Παναγιά
Και του διαβόλου λιβάνι
Πως περιμένεις να αγιάσει
Εκείνος που δεν αμαρτάνει
Όλοι ψάχνουν να βρούνε νερό που είναι αθάνατο
Αλλά έχει στερέψει η πηγή
Πόσο φθινόπωρο κρύβουν τα μάτια μου
Γίναν τα χείλη μου άνυδρη γη
Οι λυγμοί στη φωνή μου
Το τραγούδι που πάντα θυμόμουν
Όσοι χωρίζουν με δάκρυα λέει
Με δάκρυα ξανά ανταμώνουν
Λόγια παλιά με στοιχειώνουν
Ματιές που ποτέ δεν λησμόνησα
Απόψε που ανθίζουν τα κράνα
Και όλο τον πόνο κοινώνησα
Ποτέ μου κανέναν δεν φθόνησα
Πάντα τους έδειχνα δρόμο
Όσοι ορκιστήκαν πως με αγαπούν
Στο τέλος με αφήσανε μόνο
Συνήθισα πια με τον πόνο
Χρόνια μετά γίναμε ένα
Τη ξέρω καλά την αλήθεια
Μα δεν θα την πω σε κανέναν
Είναι χαρές που δεν γνώρισα
Και πίκρες που ακόμα με καίνε
Όσοι περνούνε το μαρτύριο αυτό
Το ζούνε χωρίς να το λένε
Αν κάνεις καλό η αν κάνεις κακό
Θα 'ρθει γυρεύοντας σε
Όλοι θα φύγουν μια μέρα
Τον θάνατο μην τον φοβάσαι
Τάξε κερί στη Παναγιά
Και του διαβόλου λιβάνι
Πως περιμένεις να αγιάσει
Εκείνος που δεν αμαρτάνει
Αν κάνεις καλό η αν κάνεις κακό
Θα 'ρθει γυρεύοντας σε
Όλοι θα φύγουν μια μέρα
Τον θάνατο μην τον φοβάσαι
Τάξε κερί στη Παναγιά
Και του διαβόλου λιβάνι
Πως περιμένεις να αγιάσει
Εκείνος που δεν αμαρτάνει
Credits
Writer(s): Vrakas Zografos, Panagiotou Ioannis
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.