Karabasan

Başımda köpekler başıboş gözlerimde bir ekranda
Günde üç defa ekinoks gözlerinde bir renk var da
Sancı inceden geliyor yalnız öleceğim bu kervanda
Tanrı acımadan seçiyor zayıf gölgem de kullardan

Şimdi mutlu bir şarkı seç her bir notada an beni
Düştüğünde kalkamazsın işte öyle an gelir
Ve sandığından daha fazla zararlıyken ruhuna ben
Sığdığını sandığın sokaklar sana dar gelir

Güneşin doğmadığı son karanlık cuma sabahı
Saat pilinde saklı çok değerli vakit zamanın
Yalnızsan ve mutsuzsan bu tanrının bir gazabı
Gitmiyorum hiçbir yere çeşm-i siyahım

Bir yaz gününde cami çeşmesinden içtiğimiz suda
Can bulan minik bedenlerimiz şimdi neredeler
Sana kalan bu pastanın en küçük dilimiyse bil ki
Sütten arkadaşlarımız oyunu kaybeder

Bi nebze şefkat
Bi nabza şerbet
Sözüm diken de
Yüzüm sanki gül mü

Biraz cesaret
Yorar ibadet
Zaman geçer de
Ölen çocuk büyür mü

Bi sokak kedisi bul şimdi sor ona da adın ne
Derse sana bitap bir halde 5 kuruş yok cebimde
Bilinmezlik karanlık bir tümör gibi beyinde
Burçla ilgisi yok karakterin senin geninde

Bu şarkı kalkıp gitmek gibi rakı masasından
Siyah bir tüydür düşen güvercinin kanadından
Bir kadın bul anlıyormuş gibi yap yarasından
Sonra el sallayacaksın zaten giderken o arkasından

Doğru düzgün ısınmayan odamın içinde ben şimdi
Çıkmamam için hiçbir sebep yok harbiden zıvanadan
Toz kokar ve zemin katta hayalimdeki apartman
Seni içine yakışmadın belki sebebi karabasan

Bir yaz gününde cami çeşmesinden içtiğimiz suda
Can bulan minik bedenlerimiz şimdi neredeler
Sana kalan bu pastanın en küçük dilimiyse bil ki
Sütten arkadaşlarımız oyunu kaybeder

Bi nebze şefkat
Bi nabza şerbet
Sözüm diken de
Yüzüm sanki gül mü

Biraz cesaret
Yorar ibadet
Zaman geçer de
Ölen çocuk büyür mü