Jahanam

هزار بار روم تکل رفتن
ولی داور نداد کارت قرمز
هزار بار رپ کردم
گفتن به درس و مشقت برس
هزار بار جنگ کردم
گفتن تو برو به کارت برس
هزارتا کار جمع کردم
تو برو به فورتنایتت برس
همه از زیر کار درفتن
کردن فقط منو پرس
هرکی کمک خواست کمک کردم
نشون دادم راهو با فلش
همه رو آدم فرض کردم
همش گفتم برو به رویاهات برس
اینقدر منو دپ کردن
که هرروز بکشم استرس
تو این جهنم هر کسی هست
از خنگ گرفته تا وحشی و اسب
هم از رفیق خوردیم هم از دشمن
دیگه سیرم ولی هنوز بدخواها گشنن
انگار وسط دادگاه نشستم
یکی قاضی شده یکی وکیل
آخه باید طرف کیو بگیرم
همه هم که از دم حکیم
محیط زندگی نی که سگ دونیه
یکی هاپو واق واقو یکی هاسکی
پر اسکندر مقدونیه
میخوان تصرفم کنن تو این بازی
تا ما ی آهنگ دادیم
همه یهو شدن موسیقی دان
اینقدر دلم پره میشه ساخت ی دیوان
با اینکه همیشه دیدم نیمه ی پر لیوان
گوشم اشباعه از حرف تکراری
خب چرا هیت میدی مگه کرم داری
چرا بهم حس تنفر دادی
وقتی تحمل یکی از کارامم نداری
باهنرن خودشون خیلی
منم کردن اینا شهید باهنر
باس بیاد ببره اینارو ی سیلی
در برابرشون رپه باتومم
فقط دارن خوی حیوان
نی بد تر از کار اینا توی کیهان
هرکی واس ما شاخ شد فقط رو داشت
پولدار بود ولی عقل پوچ داشت
هر وقت اعتماد کردم فریبم دادن
حوصلشون سر می رفت یادم میکردن گاها
قله رو که رفتم چهرشون دیدنیه
ولی واسم همه حرفاشون بی معنیه
هی دادم تاوان کار نکرده
پیشی شدم جلو هرچی پلنگه
هی بهم تهمت زدن
که خودشون بشن برنده
انسان نیستن یمش درنده
سرمونو جوییدن عین جونده
یمش سیب کپک زده
باس بپایی که مغزت نگنده
اما هیچوقت نکردم عجله
تحمل کردم هرچند که سخته
کار اینا فقط جهله
تو جای من باشی اومده دخلت
تو سرم که انگار جنگه
سربازاشم این خنگان همه
آقازاده هه که آرپی جی زنه
فقط این نی انگار تانکم می بره
نمیشه داشت ی رفیق حتی
چون همین رفیقان دلیل جنگا
خوردم از همینا گلوله صدتا
ولی من میبندمشون به رگبار حرفا
تا صد سال دیگه هم آهنگ دارم
نه مث بعضیا که آهن پارن
نصف اطرافیام حروم زادن
ولی هیچکدوم نمیکنن تموم کارم
کارای اینا واسم گنگن
ولی از اون اولم شکست خوردن
چه کسایی که منو به ی ور گرفتن
استعدادمو به مسخره گرفتن
کسایی که پیر خرفتن
خودشون نمیتونن منو زیر پا گرفتن
حرفاشون واسم مهم نی
چون بالاخره میتونم به رویام برسم