ΣΙΩΠΗΛΑ
Σκοτεινά μοναχικά πρωινά
μηχανικά σηκώνεις βλέφαρα απαθής
σαν να μην έχει να σου δώσει τίποτα η μέρα
Πως να κάνεις
την ζωή αυτή καλύτερη
όταν γύρω σου όλοι είναι μίζεροι
Που να αντλήσεις την δύναμη σε μια θλιβερή εποχή που το εγώ υπερτερεί
Όλοι στον δικό τους μικρόκοσμο μαζί να συνθέτουμε κάτι απόκοσμο
Να ζητάς αρμονία στο χάος αυτό είναι τόσο παράδοξο
Δεν μιλάει κανείς οι φωνές μας κρυμμένες στα χείλια
Δεν ακούει κανείς την ηχώ μας κλεισμένη σαν ωκεανοί στα κοχύλια
Λίγα που είπαμε γίναν καρφιά πολλά κρύψαμε μείναν αγκάθια
να τρυπούν σιωπηλά την καρδιά και μας κλέβουν τον ύπνο τα βράδια
Απ' τα λάθη δεν ήρθε σαφώς η συντέλεια του κόσμου μόνο μικρές καταστροφές εντός σου και εντός μου
Σιωπηλά
να σκεφτεί η καρδιά μου αφήνομαι ένας τρόπος στο σύμπαν να ανοίγομαι
δίνω μια το μυαλό να φρενάρω η σιωπή συμπληρώνει τις λέξεις που κρύβουμε, τις σκέψεις πνίγουμε εκεί θα με ακούς να μιλώ εκεί θα με συναντάς
Σιωπηλά
Μέχρι μια ιδέα να γίνει γεγονός από το λευκό στο γκρί και το μαύρο
Νηνεμίες φουρτούνες ώσπου το χθές να συναντήσει το αύριο
Από την ανατολή ως το ηλιοβασίλεμα από το χάος στην τάξη από την σκέψη στην πράξη καθετί συνωμοτεί να με αλλάξει
Νιώθω πολύ μικρός πάνω στη γη εξαρτημένος για να ζήσω από κάθε αυγή
χώρεσε ο κόσμος στο μυαλό μου κάθε δρόμος και σοκάκι σαν ανάμνηση τα έκανα δικά μου τόσα πρόσωπα προσπέλασα έκλαψα γέλασα πόνεσα μάτωσα κράτησα πάτωσα με τόσα που ένιωσα κάθε αναπνοή κλωστή σε ένα ύφασμα με χρώμα την σιωπή με πιάνω πάλι να αναλύω το τίποτα τι ωφελεί να αναμασώ τα λόγια που γίνονται φυλακή κι αυτό το βράδυ ανασυγκροτώ κάθε μου δύναμη για να παραταχθώ απέναντι στην λογική
Φάσκελα που έριξα σε καθρέφτες για να την γλυτώσουν πάλι οι φταίχτες ψεύτες λάθη που κοστίζουν παραπάνω με πιάνω να σκέφτομαι διπλά ότι και να κάνω
Σιωπηλά
Λειτουργώ με καρδιά και τη βάζω μπροστά για να ζήσω έντονα έτσι νιώθω καλά μα αν ματώσω βαθιά κάνω μια αρχή ξανά να κοιτάξω μπροστά και ψηλά και θα το κάνω σωστά θα το κάνω σωστά θα το κάνω σωστά θα το κάνω σωστά κι αν δεν γίνει σωστά κάνω μια αρχή ξανά να κοιτάξω μπροστά και ψηλά
Θα το κάνω σωστά
Θα το κάνω σωστά
Θα το κάνω σωστά
Θα το κάνω σωστά
Θα το κάνω σωστά θα το κάνω σωστά κι αν δεν γίνει σωστά κάνω μια αρχή ξανά να κοιτάξω μπροστά και ψηλά
Σιωπηλά
να σκεφτεί η καρδιά μου αφήνομαι ένας τρόπος στο σύμπαν να ανοίγομαι
δίνω μια το μυαλό να φρενάρω η σιωπή συμπληρώνει τις λέξεις που κρύβουμε
τις σκέψεις που πνίγουμε
τις σκέψεις που πνίγουμε
Δεν ακούει κανείς
Δεν μιλάει κανείς
Δεν ακούει κανείς
Δεν μιλάει κανείς
Δεν ακούει κανείς
Δεν μιλάει κανείς
Σιωπηλά
μηχανικά σηκώνεις βλέφαρα απαθής
σαν να μην έχει να σου δώσει τίποτα η μέρα
Πως να κάνεις
την ζωή αυτή καλύτερη
όταν γύρω σου όλοι είναι μίζεροι
Που να αντλήσεις την δύναμη σε μια θλιβερή εποχή που το εγώ υπερτερεί
Όλοι στον δικό τους μικρόκοσμο μαζί να συνθέτουμε κάτι απόκοσμο
Να ζητάς αρμονία στο χάος αυτό είναι τόσο παράδοξο
Δεν μιλάει κανείς οι φωνές μας κρυμμένες στα χείλια
Δεν ακούει κανείς την ηχώ μας κλεισμένη σαν ωκεανοί στα κοχύλια
Λίγα που είπαμε γίναν καρφιά πολλά κρύψαμε μείναν αγκάθια
να τρυπούν σιωπηλά την καρδιά και μας κλέβουν τον ύπνο τα βράδια
Απ' τα λάθη δεν ήρθε σαφώς η συντέλεια του κόσμου μόνο μικρές καταστροφές εντός σου και εντός μου
Σιωπηλά
να σκεφτεί η καρδιά μου αφήνομαι ένας τρόπος στο σύμπαν να ανοίγομαι
δίνω μια το μυαλό να φρενάρω η σιωπή συμπληρώνει τις λέξεις που κρύβουμε, τις σκέψεις πνίγουμε εκεί θα με ακούς να μιλώ εκεί θα με συναντάς
Σιωπηλά
Μέχρι μια ιδέα να γίνει γεγονός από το λευκό στο γκρί και το μαύρο
Νηνεμίες φουρτούνες ώσπου το χθές να συναντήσει το αύριο
Από την ανατολή ως το ηλιοβασίλεμα από το χάος στην τάξη από την σκέψη στην πράξη καθετί συνωμοτεί να με αλλάξει
Νιώθω πολύ μικρός πάνω στη γη εξαρτημένος για να ζήσω από κάθε αυγή
χώρεσε ο κόσμος στο μυαλό μου κάθε δρόμος και σοκάκι σαν ανάμνηση τα έκανα δικά μου τόσα πρόσωπα προσπέλασα έκλαψα γέλασα πόνεσα μάτωσα κράτησα πάτωσα με τόσα που ένιωσα κάθε αναπνοή κλωστή σε ένα ύφασμα με χρώμα την σιωπή με πιάνω πάλι να αναλύω το τίποτα τι ωφελεί να αναμασώ τα λόγια που γίνονται φυλακή κι αυτό το βράδυ ανασυγκροτώ κάθε μου δύναμη για να παραταχθώ απέναντι στην λογική
Φάσκελα που έριξα σε καθρέφτες για να την γλυτώσουν πάλι οι φταίχτες ψεύτες λάθη που κοστίζουν παραπάνω με πιάνω να σκέφτομαι διπλά ότι και να κάνω
Σιωπηλά
Λειτουργώ με καρδιά και τη βάζω μπροστά για να ζήσω έντονα έτσι νιώθω καλά μα αν ματώσω βαθιά κάνω μια αρχή ξανά να κοιτάξω μπροστά και ψηλά και θα το κάνω σωστά θα το κάνω σωστά θα το κάνω σωστά θα το κάνω σωστά κι αν δεν γίνει σωστά κάνω μια αρχή ξανά να κοιτάξω μπροστά και ψηλά
Θα το κάνω σωστά
Θα το κάνω σωστά
Θα το κάνω σωστά
Θα το κάνω σωστά
Θα το κάνω σωστά θα το κάνω σωστά κι αν δεν γίνει σωστά κάνω μια αρχή ξανά να κοιτάξω μπροστά και ψηλά
Σιωπηλά
να σκεφτεί η καρδιά μου αφήνομαι ένας τρόπος στο σύμπαν να ανοίγομαι
δίνω μια το μυαλό να φρενάρω η σιωπή συμπληρώνει τις λέξεις που κρύβουμε
τις σκέψεις που πνίγουμε
τις σκέψεις που πνίγουμε
Δεν ακούει κανείς
Δεν μιλάει κανείς
Δεν ακούει κανείς
Δεν μιλάει κανείς
Δεν ακούει κανείς
Δεν μιλάει κανείς
Σιωπηλά
Credits
Writer(s): Vagelis Kapios
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.