Intro

(Έι)
(Τέο δυνάμωσε με λίγο)
(Εδώ μπαίνω;)
(Έι) Μ'αυτά που είδανε τα μάτια μου αδερφούλη μου
Λίγο μυαλό ο μαλάκας να μην είχα
Όλοι αυτοί που εμπιστεύτηκα και αγάπησα
Επάνω από τον τάφο μου τα γάρα τους θα στρίβαν
Κι ίσως να βγαίνει από μέσα μου
Γιατί δεν είχα τον πατέρα δίπλα μου στα ζόρια μου
Τα εμπόδια που ερχόντουσαν τα πήδαγα μονάχος μου
Γι' αυτό έχουν τόσο δύναμη τα λόγια μου
Θα ήταν λες περήφανοι ακόμα
Όπως ήτανε πριν κάτι χρόνια
Που πήραμε το πάσο από την σχολή μου και χαρήκαν
Μα το έβγαζα τα Σάββατα μόνο όταν σπάω τα χιόνια
Η μάνα μου φροντίζει περισσότερο την μάνα της
Ανάθεμα πως πέρασαν τα χρόνια
Σε είχα συγχωρέσει μα το έκανες ξανά
Κι έτσι κατάλαβα πως ίδιος είσαι ακόμα
Αυτοί που μου τα μάθανε δεν βλέπουν εφιάλτες
Αφήσανε την πόλη πάνω στις δικιές μου πλάτες
Αναρωτιέται ποιος νορμάλ ακούει τον γιό της
Μα εμένα με ακούν μόνο τρελοί και παραβάτες
Όλοι είναι ψωνισμένοι γι' αυτό πέρα από τους φίλους μου
Δεν κάνω πια παρέα μ' άλλους ράπερς
Αν μου εξηγήθηκες καρντάση μου να ξες θα ανταποδώσω
Αλητάμπουρες είμαστε όχι μαλάκες
Φέτος έκλαψα
Και δεν ήταν από λύπη όπως συνήθως ταυτόχρονα χαμογέλαγα
Μ' εμπιστευτήκατε χωρίς να με γνωρίζετε
Και βρήκα πίστη μέσα μου πως όλα αυτά θα πέρναγαν
Το βράδυ δεν μπορώ να κοιμηθώ
Αλήθεια κοντεύω να τρελαθώ
Ίσως μια μέρα να γυρίσει το κεφάλι μου
Να μπω μέσα στο Honda να πάω να σκοτωθώ
Κι αφού δεν μπόρεσα ακόμα να βρω τον ύπνο μου
Ψάχνω να βρω ποια θα είναι η επόμενη μου μπάρα
Πως να μην είμαι φέτος καλά στην υγεία μου
Αφού ανάψαν στην υγεία μου τόσα γάρα
Θέλω να με καθησυχάζεις
Να έρθεις δίπλα να μου πεις όλα καλά
Όσοι είναι δίπλα μου θέλουνε ψυχολόγο
Γιατί ακούνε κάθε μέρα όσα δεν γράφουμε στο ραπ
(δεν γράφουμε στο ραπ)
(δεν γράφουμε στο ραπ)

(Θεσσαλονίκη 2022, Wonderkid)
(Αυτός είναι ο πρόλογος
To που θα καταλήξω θα το γράψει όταν φύγω ο επίλογος)