Wasmachine

Mijn brein is nu in de wasmachine
Zestig graden, samen met mijn dekbed
Over een uurtje haal ik hem eruit
En leg ik hem in de zon

Vertel me, is er een resetknop
Voor mijn eigen gemoedsrust?
Voor dat wolkje verdwaald
Tussen mijn eindeloze gedachten

Ik geef het te eten en wat wijn
Als het helpt om af te dwalen
Van mijn stroom van gedachten
Die cirkelen om jouw bestaan

Maar nog steeds leg ik hem rustig
In de lichtgele zonnestralen
Laat ik hem warm worden
En net voordat hij verbrandt, haal ik hem op

Mijn brein sputtert nog wat tegen
Als ik hem oppak en begin te aaien
Wordt hij rustiger en kalmer
Tot hij als een tam konijn in mijn armen ligt

En dan start de computer weer opnieuw
Het programma begint te lopen
Beelden komen dan weer op
En haperen steeds op dezelfde plek

Als een machine die vastloopt
Nog steeds die cirkels
Als een paard dat blijft rennen
Altijd weer die convicties
Als een nijlpaard wat mij plet
Ben jij nog steeds in beeld

Ik wil de gedachten in de fik steken
Je boeken verbranden en het as
Uitstrooien over duinen
Zodat alles wordt meegenomen
Door razende winden

Maar de machine geeft niet op
Hakkelt verder door muren van mijn brein
Is dat het enige wat nog over is?
Jouw bestelling geplaatst in mijn bedrijfje
Wat ik maar niet verzonden krijg
En wat nog altijd tegen de muur ligt

Zijn oogjes priemen door de nacht
Terwijl mijn hersenen kraken
En de tandwielen haperen
Terwijl alleen dat ene beeld
Mijn leven overhoop haalt

Ik wil mijn brein wachten met Lenor wasverzachter
Zodat de hoekjes minder scherp lijken
En de vlekjes van jouw bestaan
Wegspoelen door de goot

Ik spoel je weg door de goot