Ghonche
کوچیکتر میشدم هی من
میرفت روی سنم
مغزم رشد میکرد
تنهایی دیگه نمیترسوندمو میدیدم هر روز از روز قبل سریعتر میگذره همه چیو
میتپه قلب اما احساسی نیستی
یادت میموند وقتی دستتو گرفت که ابدا نگرفت دستتو هیچکی
چرا همه با سوال میرن
یکی نمیاد فکرو پر جواب کنه
چرا چیزی که دوس داری رو عوض میکنی اگه یکی بگه جواد شده
همیشه تش یه سوال سخت
که کجای کار میلنگه که موقع رسیدن همیشه همه کوچه ها تهش دیواره گیره
کشورش غربتشه
میکشه منفی و
چون مثبتشه
ریزه یه لکه نور سیاهی قدرتشه
دیگه نوبتشه
همه جا صحبتشه
میشه گم نشه هی
آشنا نی ولی کم کاری شهرتشه
یادمه
میخچه میزد جفت پام کفش
معلوم نبود حتی بن بست تهش
قفلن همه
به تخمم اگه رفتم و همه پشت سرم گفتن بده
من از جون و دل گذاشتم واسه همه
نماد گل بودم اونجا که خار و خسه
در ک کن این خنده ها از حال بد
وقتی دورم یادمو بیارو جام و نده داداش
اصلا این حرفا رو نداریم
اومدیم از دلا دردارو دراریم
تا دیرو خوب بود اون که امروز حوصلشو نداری
یه روز تو جامعه یه روز از همه فراری
میبینی نفری چند شخصیت
بیشتر میبینمشون بدتر میشم
به زور میومد آسون از در میرفت
با بغض رفیق میشست حسرت پیشم
مهم نی واسم احوالتون
نه
خودتون امثالتون
نه
سرپا بمون
سر شدی بالاس غلضت خون
بزار بزار چپ و راست حملس
نماد صلح اما ترسی از جنگم ندارم
سرم تو ریشم موند درخت نمیترسه وقتی تاریک جنگل
گفتم نشه صدات کنده شه
حواست یه جا پرت بشه
بیل قبرو به یادت بیاره به جا اینکه چاله واسه نهال کنده شه
چیزی از اینا که میبینم کثیف تر داریم اصلا
داریم اصلا
گریشون با چوپان
میشینن میخورن دنبه رو با گرگ
من اینا رو میشناسم
هیچ موقع قاطیشون باقیشون شبیشون حامیشون نشو
میگیرن اسید روت
تو باغچه گلیم بود اسیر بود
من غنچه رو نشونت دادم
دستم رو تیغ جر خورد ولی شکیل موند
بگو هی به این هی به اون
اگه دستته نرخ نون حیف نون
اگه بستنت هی به خون عین اون
که تو خاکریز تنها موند اما موند
بدون
اونکه نشست تو اسارته
تو خودش و اتاق و مساحتش
اون که نشست میگه راحته
میشکونه میخنده با وقاحتش
تعریف میکنه از رسالتش
از اونا که خوابشون یه ساعته
تو دره ای ولی به دیوارا بگو اون چیزی که میخواد و میسازتش
همه منتظرن تبریک بگن
واسه همین کسی اینجا واسه حمایت نی
با ارزو های خوب بخواب جا اینکه توی تنهایی درگیر حسادت شی
بی معنیه واسه غنچه
یه روزی میرسه بارون حتی اگه تا راه داره همه جا خشکه
از خودت تنها نیا بیرون
دست خودتم بگیر بیا بزار یکی باشه پشتتو بمونی پشتش
تو سیاه نور بدی تو سفید نقطه
بالا و پایینم باعث رشدت
یینگ و یانگ جفت شه
هوا بام نا
سازگاری کنه رو دوتا پا
میزنم قدم
خیلیا نمیرسن اما من خیلیا نیستمو هیچ موقع نبودمم
ترس اومد که جرعت شه
من یعنی کل زمان
از روز مرگ بیا به عقب
کافیه پام برسه اون بالا
انرژیم آزاد میشه پرده ی صحنه رو میزنم
میرفت روی سنم
مغزم رشد میکرد
تنهایی دیگه نمیترسوندمو میدیدم هر روز از روز قبل سریعتر میگذره همه چیو
میتپه قلب اما احساسی نیستی
یادت میموند وقتی دستتو گرفت که ابدا نگرفت دستتو هیچکی
چرا همه با سوال میرن
یکی نمیاد فکرو پر جواب کنه
چرا چیزی که دوس داری رو عوض میکنی اگه یکی بگه جواد شده
همیشه تش یه سوال سخت
که کجای کار میلنگه که موقع رسیدن همیشه همه کوچه ها تهش دیواره گیره
کشورش غربتشه
میکشه منفی و
چون مثبتشه
ریزه یه لکه نور سیاهی قدرتشه
دیگه نوبتشه
همه جا صحبتشه
میشه گم نشه هی
آشنا نی ولی کم کاری شهرتشه
یادمه
میخچه میزد جفت پام کفش
معلوم نبود حتی بن بست تهش
قفلن همه
به تخمم اگه رفتم و همه پشت سرم گفتن بده
من از جون و دل گذاشتم واسه همه
نماد گل بودم اونجا که خار و خسه
در ک کن این خنده ها از حال بد
وقتی دورم یادمو بیارو جام و نده داداش
اصلا این حرفا رو نداریم
اومدیم از دلا دردارو دراریم
تا دیرو خوب بود اون که امروز حوصلشو نداری
یه روز تو جامعه یه روز از همه فراری
میبینی نفری چند شخصیت
بیشتر میبینمشون بدتر میشم
به زور میومد آسون از در میرفت
با بغض رفیق میشست حسرت پیشم
مهم نی واسم احوالتون
نه
خودتون امثالتون
نه
سرپا بمون
سر شدی بالاس غلضت خون
بزار بزار چپ و راست حملس
نماد صلح اما ترسی از جنگم ندارم
سرم تو ریشم موند درخت نمیترسه وقتی تاریک جنگل
گفتم نشه صدات کنده شه
حواست یه جا پرت بشه
بیل قبرو به یادت بیاره به جا اینکه چاله واسه نهال کنده شه
چیزی از اینا که میبینم کثیف تر داریم اصلا
داریم اصلا
گریشون با چوپان
میشینن میخورن دنبه رو با گرگ
من اینا رو میشناسم
هیچ موقع قاطیشون باقیشون شبیشون حامیشون نشو
میگیرن اسید روت
تو باغچه گلیم بود اسیر بود
من غنچه رو نشونت دادم
دستم رو تیغ جر خورد ولی شکیل موند
بگو هی به این هی به اون
اگه دستته نرخ نون حیف نون
اگه بستنت هی به خون عین اون
که تو خاکریز تنها موند اما موند
بدون
اونکه نشست تو اسارته
تو خودش و اتاق و مساحتش
اون که نشست میگه راحته
میشکونه میخنده با وقاحتش
تعریف میکنه از رسالتش
از اونا که خوابشون یه ساعته
تو دره ای ولی به دیوارا بگو اون چیزی که میخواد و میسازتش
همه منتظرن تبریک بگن
واسه همین کسی اینجا واسه حمایت نی
با ارزو های خوب بخواب جا اینکه توی تنهایی درگیر حسادت شی
بی معنیه واسه غنچه
یه روزی میرسه بارون حتی اگه تا راه داره همه جا خشکه
از خودت تنها نیا بیرون
دست خودتم بگیر بیا بزار یکی باشه پشتتو بمونی پشتش
تو سیاه نور بدی تو سفید نقطه
بالا و پایینم باعث رشدت
یینگ و یانگ جفت شه
هوا بام نا
سازگاری کنه رو دوتا پا
میزنم قدم
خیلیا نمیرسن اما من خیلیا نیستمو هیچ موقع نبودمم
ترس اومد که جرعت شه
من یعنی کل زمان
از روز مرگ بیا به عقب
کافیه پام برسه اون بالا
انرژیم آزاد میشه پرده ی صحنه رو میزنم
Credits
Writer(s): Rimadis Genius
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2025 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.