Eftihismenes Imeres In C Minor

Beats Pliz on the game bitch

Το κορίτσι μελετάει το φεγγάρι
Το αγόρι πρέπει να ραπάρει
Την ώρα που ανοίγουν τα φώτα
Στους δρόμους της Όλγας τα μέσα Φλεβάρη
Δεν έχουν ακόμα παιδιά
Έχουν δυο γάτες, ένα μαξιλάρι
Βλέπουνε Master Chef στον καναπέ
Στοιχηματίζουνε ποιος θα το πάρει

Το κορίτσι θέλει να μπορεί να κρίνει
Bergman, Kurosawa και Fellini
Θέλει να γυρίσει όλη τη Γη δύο φορές
Κι ας πιστεύει ότι είναι εξωγήινη
Το αγόρι το ρωτάει ψυχολόγος γιατί νιώθει
Το άγχος πως γίνεται εμπόδιο
Και του αρέσει και καλά να μιλάει για αυτά
Αλλά τρίαντα μες στο Καυτανζόγλειο;

Daily Offender, Crazy Eastender
20mg Cipralex, no pun intended
Το κορίτσι προτιμάει τη μαγεία
Ξεπέρασε τις κρίσεις της χωρίς χημεία
Το αγόρι φοβάται το θάνατο, φοβάται το τέλος
Φοβάται την ανυπαρξία

Έχω κάτι εδώ, ρε;
Για δες
Σκιά είναι, ε;
Κολλάει το κεφάλι μου ρε φίλε
Μιλάω σε κάποιον αλλά
Μάλλον προτιμάω να μιλάω σε περισσότερους
Νομίζω δουλεύει

Το κορίτσι έχει οικογένεια δεμένη
Πάντα ένα σπίτι να την περιμένει
Το αγόρι μεγάλωσε αλλιώτικα
Και κάποια απ' αυτά δεν τα καταλαβαίνει
Το κορίτσι πιστεύει στη φύση
Το αγόρι προτιμάει τις ιδέες
Το κορίτσι αγαπάει τα δέντρα
Το αγόρι αγαπάει τις κεραίες

Κι έτσι κυλάνε οι μέρες κι οι νύχτες τους
Με διαφωνίες και με αγκαλιές
Από τη Γαλάτιστα ως τη Βαρκελώνη
Απ' τους εγκλεισμούς ως τις ακρογιαλιές
Ακούνε του Βούλγαρη την Αντιλόπη
Μέσα σε μια πτήση κάτω από τα άστρα
Το κορίτσι δε φοβάται τα αεροπλάνα πια
Τα τρένα της φέρνουνε δάκρυα

Τίποτα συγκλονιστικό
Άλλη μία ιστορία
Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που ζουν στην Ελλάδα το '23
Κι αν ό,τι αγαπάν κινδυνεύει
Κι αν μαύρο σκοτάδι τους παραμονεύει
Κι αν ούτε ένα φύλλο στη Γη δε σαλεύει
Αυτός της ραπάρει κι αυτή του χορεύει

Γιατί πάντα θα έχουν τις ευτυχισμένες ημέρες
Καμία αρρωστοφοβία, καμία κρίση πανικού
Ούτε η κοινωνία η ίδια όσο κι αν προσπαθούν
Ακόμα και θαμμένοι μέσα σε τόνους από σκουπίδια
Προσπαθώντας να δούνε ο ένας τον άλλον
Και κουνώντας τις θέσεις τους
Πάντα θα έχουνε τις ευτυχισμένες ημέρες
Ή τουλάχιστον αυτό αξίζει να πιστεύουμε