Enati Entoli

Αν μπορούσα να σβήσω τα λάθη,του παρελθόντος,σαν τη φωτιά
Θα είχα ανέβει σκαλοπάτι,όμως δες με έμεινα πίσω ξανά
Η αλήθεια σε πληγώνει
Όμως το ψέμα σε γλιτώνει
Επέλεξα το δρόμο που σκοτώνει και τώρα δες ποιός την πληρώνει
Επιτυγχάνω με αποτυχία και εσύ απορείς με το στόμα ανοιχτό
Σου λέω η θέληση της πίστης,με συναντά και εγώ αποφεύγω τον συρμό
Δέκα εντολές στη παλαιά διαθήκη,μα εγώ τις έχω κάνει εννιά
Ξεχνώντας πως είναι η αλήθεια,αλήθεια κινούμαι νωχελικά
Κάπου κοντά στου Ψυρρή
Κάποιος μου είπε πως πρέπει να ανοίξω το κουτί της Πανδώρας(ποιός)
Όμως χωρίς το key,ανοίγω φτερά,παίρνω τη πόλη πετώντας
Γεννιόμαστε όλοι με ίδεες που ίσως μια μέρα να αλλάξουν το κόσμο
Έντομα δίχως κεραίες,με άγνοια κινδύνου και δεν βλέπουν το δρόμο
Δεκαεννέα χρόνια κόπος,να ανοίξω τα μάτια να δω ποιός αξίζει
Πενήνταεξι χρόνια σπόρος,κάτω απ'το χώμα αρνείται να ανθίσει
Μου λες πρέπει,μου λες πρέπει κάπως, να τραβήξω προσοχή
Σου δείχνω μαύρο background (μαύρο) με στίχους δίχως καμία συνοχή
Ζώον δίπουν άπτερον,τρείς λέξεις με νόημα
Και μια κοινωνία που τα κάνει να φαίνονται όλα τόσο δυσνόητα
Απογοήτευση στα μάτια μου όταν βλέπω,τι αποκάλει ο κόσμος ποιότητα
Υψηλές προσδοκίες,που δε συμβαδίζουν με τη πραγματικότητα
Ίσως μια μέρα ξυπνήσεις και νιώσεις τι σημαίνει
Να αγαπάς έναν άνθρωπο(πότε)
Μα μέχρι τότε κοιμήσου περιμένοντας τον πρίγκιππα
Να κατέβει από το άλογο(ποτέ)
Η πιο πολύτιμη πέτρα στον κόσμο
Είναι αυτή που ρίχνουμε πίσω μας(μαύρη)
Τι και αν όμως την κρατούσαμε σφικτά
Ίσως τότε να σταθούμε στο ύψος μας
Άπληστοι εργότες,αχάριστοι εργοδότες που τάζουν υποσχέσεις
Εγκλωβισμένοι καταδικασμένοι(κρίμα) μέσα στου ονείρου τις σκέψεις
Γέρο μου μην το ξεχνάς μην το ξεχνάς,έχεις παιδιά να αναθρέψεις
Η θεώρια απο την πράξη του μπερδεύει,ε έπρεπει να το προβλέψεις
Ο όρος ευτυχία καταρρακώνει το κεφάλι σου
Και εσύ ψάχνεις απαντήσεις απ'το φως
Για μένα θα την βρείς στην ενατένιση της φύσης
Είτε αυτή είναι λουλούδι η ο ουρανός
Σε ευχαριστώ που με ώθησες να γράψω
Ακόμη και ας μην ήσουνα στο πλάι μου
"Στο ορκίζομαι δεν θέλω να σε χάσω"ειπές και έφυγες
Συγγνώμη για το χάλι μου
Είδες όνειρο κλείσανε το μονοπάτι σου
Πέρνωντας απ'την ζωή και ένα κομμάτι σου
Δείχνοντας σου έναν δρόμο να ορίζεις
ΑΔΙΕΞΟΔΑ, μόνο αυτά να καθορίζεις
Καινούργια μέρα ξημερώνει ετοιμάσου
Κρύο το κλίμα να φορέσεις τα φαρδιά σου
Παρέ τα λόγια μου να τα'χεις συντροφιά σου
Και κάπου εκεί ψηλά θα ακουστεί το θέλημα σου
Από όποια οπτική γωνία και να κοιτάξεις(δες),ίδιος ίδιος
Ο μπαμπάς σου ζει θες να του μοιάσεις(ένας),θρύλος θρύλος
Το περιβάλλον γκρι και εσύ τρομάζεις(γιατί;),γρίφος γρίφος
Το παιδί μου δεν θέλω να βγει όσο ξέρω ότι έξω φωνάζει το μίσος