Raah Aahan Shahrak Naft

کلیدم، تو جیب چپم
کیف پولم، جیب عقب
جورابم کو؟ تو دهن گربم
قول داده بودم خیره نشم
خب! بگو پیرهن کو؟
یه چیزی که نبینن سینم سوخت
چی بپوشم که از این زشت تر نشم و عرق نکنم همش
عرق سرد، عرق گرم
بیدمشک دوس داری یا کشمش
گوشیم کجاس؟ پیداش نیس
تو فکرمه، ولی انگار نیس
قول دادم از پیش ما که میره
توی شعرم دیگه جا نمیشه
جا نشد تا وقتی پا نشد
پا شد، ولی پای راه نشد

راه آهن خونه ی ما، رد میشه از توی شهرک نفت
نفت میاد تو خونای ما, آهن میشه شهرک من
راه آهن خونه ی ما، رد میشه از توی شهرک نفت
نفت میاد تو خونای ما, جوهر میشه روی دفتر من

دختر خوب و نازنین
فرشته ی روی زمین
الان که تو فکر همیم
نزدیک تریم یا دورتریم؟
کوه کندم، خوب کردم
بیستون نشد تو تهرون کندم
وقتی که فهمیدم کوهه منم
دوزاریم افتاد گور کندم
دوزارو ورداشتم گذاشتم جیبم
ببخشید، کیفم! گذاشتم کیفم
کیفو وا کردم چار تا عکس دیدم
عکسا رو یکی یکی روی میز چیدم
انگاری زمانو خشکش کردن
موزه اش کردن و قفلش کردن
آدما وقتی که تکم دیدن
سراغتو میگیرن و منم میگم

راه آهن خونه ی ما، رد میشه از توی شهرک نفت
نفت میاد تو خونای ما, آهن میشه شهرک من
راه آهن خونه ی ما، رد میشه از توی شهرک نفت
نفت میاد تو خونای ما, جوهر میشه روی دفتر من

زیر این همه پرچم و رنگ
توی بورس این شهر فرنگ
توی قلب این آهن و سرب
یکی مونده با قلب قشنگ
اینکه آدرسش معلومه
شده انگشت نمای هر کوچه
انگاری هنو پشت در مونده
کیفش رو میز، بی پیرهن مونده

راه آهن خونه ی ما، رد میشه از توی شهرک نفت
نفت میاد تو خونای ما, آهن میشه شهرک من
راه آهن خونه ی ما، رد میشه از توی شهرک نفت
نفت میاد تو خونای ما, جوهر میشه روی دفتر من
راه آهن خونه ی ما، رد میشه از توی شهرک نفت
نفت میاد تو خونای ما