bıçakları sırtımda hayatın

İçimde vuku bulmuş tonlarca cinayet
Saçımdaki mavilere binaen
Tanrı'ya düşman olup yenilmeyi seçtim
Yirmi üç sene yaşadım asır gibi geçti

Bıçakları sırtımda hayatın
Denedim ama gülmeyi başaramadım
Beni kimse anlayamadı
Silindim gitgide ben

Bıçakları sırtımda hayatın
Denedim ama gülmeyi başaramadım
Beni kimse anlayamadı
Silindim gitgide ben

İçimde bir kuşku var
Kuşlar ve uğultular
Denedim dönmeyi toprağa ama orada bile beni buldular
Önümüz yine sonbahar, bu devrana yaz gelmez artık
Ankara kanıma dokundu bak, her ayazda umut bana çelme taktı

Sanki gün gibi, her şey besbelli belirgin
Devrilir gözünde binalar, ürküten akşamda şarkılar
Çoktan sustu radyolar, kaplar her yanı duman
Bir çocuk gibiydim hâlâ
"İnsanlar uçar mı?" diye soran

Bana benden habersiz bir yer bul
Koyu tonu kuşkuları mı makul?
Buldu vuku sır dolu kurgu
Baksana kendimi bizzat boğdum
Her yaz sonu buz tutan Afrika'ydı kalbim her şeyi unutup
Yılların en dev yenilgisi, bizzat ben olmuş bulundum

Gördün mü ne yaptın? Yoksun hiçbir yerde artık
Kanlı bir kaldırım kadar kendini yalnız bırakıp kaçtın
Anlamazsın asla kayıp ruhların vicdanla dansını
Huzursuzlar uyuyamaz sen bir kâbus oldun artık

Bıçakları sırtımda hayatın
Denedim ama gülmeyi başaramadım
Beni kimse anlayamadı
Silindim gitgide ben

Bıçakları sırtımda hayatın
Denedim ama gülmeyi başaramadım
Beni kimse anlayamadı
Silindim gitgide ben



Credits
Writer(s): Onur Inal, Yasarcan Ozdemir, Doruk Erester
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link