Düzen

İnan çok zor oldu düşe kalka gelmek bu yaşlara
Hedefler farklıydı ben de yol verdim arkadaşlara
İyi bir insanım çatık ama sen takılma kaşlara
Taşlara takılsam da hakim oldum akan yaşlara

Soyutladım kendimi herkesten buna kendimden dahil
Bu dünya adil davranmaz oğlum kimseye olsan da dahi
Yalan ağzına Yuva yapmış değilsin aga sahi
İnsan ilk kardeşini sırtından vurur buna örnektir Kabil

Sahil yolunda yürüyen bir adam hep tek başına
Hiçbir baltaya sap olamadan gelmiş bu yaşına
Savruluyor her gün bir tarafa bırakmış akışına
Bir kulaklık takmış kapüşon geçirmiş saçına

Bu kadar sıkıntı ile nasıl bu zamana gelmiş
Sevdiğine de seni hiç sevmiyorum demiş
Kazıkları hep güvendiği insanlardan yemiş
Bakmış yarasına geçer demiş ama geçmemiş

Dünyanın düzeni bu
Anla ya da yok ol dostum
Siyahlara bulanmış bir kuğ
Kimse fark etmez ne kadar koştum

Dünyanın düzeni bu
Anla ya da yok ol dostum
Siyahlara bulanmış bir kuğ
Kimse fark etmez ne kadar koştum

Kovalıyorum elime bir şey geçmese de
Bekliyorum güzel günler gelmese de
Gülüyorum insanlar beni sevmese de
Yaşıyorum bu beden ölmese de

Neler yaşamışım dön başa dön
Neler çekmişim gör paşa gör

Yerinde durmadın yıllardır ne geçti eline
Eninde sonunda emanet yine belinde
Bir bataklıktasın fark ettin iniyorken derine
Ümitsiz vaka hayal kurmak senin neyine

Dediler ben konuştukça kafayı yediler
Gelirler üzerime üzerime gelirler
Severler yalanları onlar severler
Gülerler en çok düşene gülerler

Derdimi anlatıyorken yetmiyor deliller
Kendimi kaybederken onlar mı deliler
Unuttular onlar her şeyi nankör kediler
Verirler senin de hakkını başkasına verirler

Dünyanın düzeni bu
Anla ya da yok ol dostum
Siyahlara bulanmış bir kuğ
Kimse fark etmez ne kadar koştum

Dünyanın düzeni bu
Anla ya da yok ol dostum
Siyahlara bulanmış bir kuğ
Kimse fark etmez ne kadar koştum