21:21
Πως να χωρέσω μέσα σε ένα τραγούδι όλα αυτά που κουβαλάω και θέλω να τα εκφράσω;
Ποσό να αντέξω και άλλα πόσα να μαζέψω προτού σκάσω, πρέπει από μέσα μου να αδειάσω
Πέρασε πολύς καιρός και είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δε θα ξαναγράψω
Άλλο ένα ψέμα που μου είπα όπως τότε που αποφάσισα πως θα σε ξεπεράσω
Ένα καφέ με δυο κολλητούς χρειάζομαι μα πάλι για εσένα θα μιλήσω
Μία βόλτα με το αμάξι μακριά από την πόλη με τσιγάρο θέλω για να ηρεμήσω.
Κάνω βόλτες μες την πόλη
Σε διαδρομές που είχαμε περπατήσει
Και μου λείπουνε ακόμα και οι στιγμές που διαφωνούσαμε όταν πηγαίναμε μαζί Χαρίση.
Άλλη μια νύχτα σε είδα με πρησμένα μάτια απ'το κλάμα, ήσουν μπερδεμένη.
Άλλη μία νύχτα που με έψαξες μέσα στη σούρα και το πρωί μετανιωμένη.
Παλεύω τόσο για εμάς
Δεν μπορώ να φανταστώ πως κάποιον άλλον θα φιλάς
Πια για μένα δε μιλάς
Μόνο όταν χάνεις κάτι μαθαίνεις να το εκτιμάς!
Τα μάτια που βλέπω μου φαίνονται ξένα
Δεν θέλω κουβέντα έχω νεύρα σπασμένα
Ρισκάρω για μας με τα φρένα κομμένα
Και όσα σου έχω δώσει ήταν όλα για σένα.
Είμαι εδώ τις πληγές σου για να γιατρέψω,
να γίνω φως να βλέπεις αν στο σκότος σου χαθείς
Τα δάκρυα σου ένα ένα να συλλέξω,
να γίνω το νερό στην έρημο της ψυχής
Η ζωή είναι μικρή έλα να ζήσουμε έχουμε ακόμα τόσα να περάσουμε μωρό μου
Πέσαμε, θα σηκωθούμε, απ'την αρχή θα αρχίσουμε, να γράψουμε μαζί κι άλλο κεφάλαιο του τόμου
Είσαι drug, Δεν κόβεσαι εύκολα
Πάλι θα βρω μια αφορμή για να σου στείλω
Και τελικά, Πάνω που θα έφευγα
Πάλι κάνεις κάτι που θα με κάνει να μείνω
Με ρωτάνε γιατί χάνω τον εαυτό μου,
Γιατί αφήνω τη θλίψη να με νικάει
Μα όταν δένομαι το βάσανο αξίζει, όταν πιστεύεις ότι φταις, τότε πιο πολύ πονάει.
Απ'το παράθυρο μου βλέπω την απέναντι, καπνίζει στο μπαλκόνι δίπλα στα δυο της παιδάκια
Και όσο σκέφτομαι ότι με πνιγεί το τσιμέντο και η πόλη, αναπολώ τις βόλτες μας στα Πλατανάκια.
Και όταν σε ψάξω πάλι δε θα είσαι εκεί, όσο σε κυνηγάω άλλο τόσο εσύ φεύγεις.
Θα εμφανιστείς μονάχα όταν εσύ το χρειαστείς, να κρατάς πάλι το σπίρτο την ψυχή μου να αναφλέγεις.
Τα μάτια που βλέπω μου φαίνονται ξένα
Δεν θέλω κουβέντα έχω νεύρα σπασμένα
Ρισκάρω για μας με τα φρένα κομμένα
Και όσα σου έχω δώσει ήταν όλα για σένα
Τα μάτια που βλέπω μου φαίνονται ξένα
Δεν θέλω κουβέντα έχω νεύρα σπασμένα
Ρισκάρω για μας με τα φρένα κομμένα
Και όσα σου έχω δώσει ήταν όλα για σένα
Ποσό να αντέξω και άλλα πόσα να μαζέψω προτού σκάσω, πρέπει από μέσα μου να αδειάσω
Πέρασε πολύς καιρός και είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δε θα ξαναγράψω
Άλλο ένα ψέμα που μου είπα όπως τότε που αποφάσισα πως θα σε ξεπεράσω
Ένα καφέ με δυο κολλητούς χρειάζομαι μα πάλι για εσένα θα μιλήσω
Μία βόλτα με το αμάξι μακριά από την πόλη με τσιγάρο θέλω για να ηρεμήσω.
Κάνω βόλτες μες την πόλη
Σε διαδρομές που είχαμε περπατήσει
Και μου λείπουνε ακόμα και οι στιγμές που διαφωνούσαμε όταν πηγαίναμε μαζί Χαρίση.
Άλλη μια νύχτα σε είδα με πρησμένα μάτια απ'το κλάμα, ήσουν μπερδεμένη.
Άλλη μία νύχτα που με έψαξες μέσα στη σούρα και το πρωί μετανιωμένη.
Παλεύω τόσο για εμάς
Δεν μπορώ να φανταστώ πως κάποιον άλλον θα φιλάς
Πια για μένα δε μιλάς
Μόνο όταν χάνεις κάτι μαθαίνεις να το εκτιμάς!
Τα μάτια που βλέπω μου φαίνονται ξένα
Δεν θέλω κουβέντα έχω νεύρα σπασμένα
Ρισκάρω για μας με τα φρένα κομμένα
Και όσα σου έχω δώσει ήταν όλα για σένα.
Είμαι εδώ τις πληγές σου για να γιατρέψω,
να γίνω φως να βλέπεις αν στο σκότος σου χαθείς
Τα δάκρυα σου ένα ένα να συλλέξω,
να γίνω το νερό στην έρημο της ψυχής
Η ζωή είναι μικρή έλα να ζήσουμε έχουμε ακόμα τόσα να περάσουμε μωρό μου
Πέσαμε, θα σηκωθούμε, απ'την αρχή θα αρχίσουμε, να γράψουμε μαζί κι άλλο κεφάλαιο του τόμου
Είσαι drug, Δεν κόβεσαι εύκολα
Πάλι θα βρω μια αφορμή για να σου στείλω
Και τελικά, Πάνω που θα έφευγα
Πάλι κάνεις κάτι που θα με κάνει να μείνω
Με ρωτάνε γιατί χάνω τον εαυτό μου,
Γιατί αφήνω τη θλίψη να με νικάει
Μα όταν δένομαι το βάσανο αξίζει, όταν πιστεύεις ότι φταις, τότε πιο πολύ πονάει.
Απ'το παράθυρο μου βλέπω την απέναντι, καπνίζει στο μπαλκόνι δίπλα στα δυο της παιδάκια
Και όσο σκέφτομαι ότι με πνιγεί το τσιμέντο και η πόλη, αναπολώ τις βόλτες μας στα Πλατανάκια.
Και όταν σε ψάξω πάλι δε θα είσαι εκεί, όσο σε κυνηγάω άλλο τόσο εσύ φεύγεις.
Θα εμφανιστείς μονάχα όταν εσύ το χρειαστείς, να κρατάς πάλι το σπίρτο την ψυχή μου να αναφλέγεις.
Τα μάτια που βλέπω μου φαίνονται ξένα
Δεν θέλω κουβέντα έχω νεύρα σπασμένα
Ρισκάρω για μας με τα φρένα κομμένα
Και όσα σου έχω δώσει ήταν όλα για σένα
Τα μάτια που βλέπω μου φαίνονται ξένα
Δεν θέλω κουβέντα έχω νεύρα σπασμένα
Ρισκάρω για μας με τα φρένα κομμένα
Και όσα σου έχω δώσει ήταν όλα για σένα
Credits
Writer(s): Diogenis Evgenidis
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.