Viritos

Αυτοί νομίζουν πως δεν εχω κανέναν
Δεν με νοιάζει τωρα βρίσκω εμενα
Μαύρα ρούχα, μα στοχεύω στα αστέρια
Είναι fuego μωρό μου, είναι όλα κρέμα
Ένα δυο, τρία ποτά ήπια τέρμα
Είμαι ίδιος μα το γράφω leyenda
Μες τη ζούγκλα με τα φίδια, γυροβολώ
Και αν έχεις μάτι κακό, δεν θέλω κάτι απλό
Δεν θέλω έχω αναπάντητες στο κινητό
Δεν σε γουστάρω καθόλου, μα θέλω ένα λεπτό
Αλλιώς δεν θα μάθεις ποτέ τι θέλω να σου πω
Κ ότι εχει μείνει, αυτο είναι μισό
Πως θέλεις να μαστε φίλοι, δεν θέλω διάλογο
Είμαι απ'τους λίγους, που ότι κάνω λέω το τηρώ
Η πολη γκρίζα, κ μου φέρνει σε Βυρηττό
Δεν θέλω άλλο τριγυρνώ μες το λαβύρινθο
Κόβω τη κάθε επαφή δεν νιώθεις κίνδυνο
Τι έχω προσφέρει, για σένα είναι απίθανο
Wow, και δεν κοιμάμαι τα βραδιά σκέφτομαι αδίκως λυπάμαι
Wow, και δε θυμάμαι, αν το λουλούδι ανθίσε, ή ακόμα με θυμάται

Μα αναγκάστηκα να 'μαι δω
Έβλεπα το χάρο να χορεύει στο καθρέφτη αναγκάστηκα να 'μαι εδώ
Μόνο τα λεφτά και τη μέρα που θα ρεφάρω ή την κάνω άμα βαρεθώ
Όλοι όπου φύγει φύγει άμα ανοίξει η κάνουλα γέμισε να τα πιω
Κι ας μου φανεί πικρό δε θέλω να σε δω

Ρωτάνε γενικά τί παίζει μα δε βγαίνει λέξη
Mόνο χέρια κάτω από το τραπέζι
Κάθε πέρσι ό,τι έχω επιλέξει και καλύτερα κι ας είχα κάπου μπλέξει
Δε το κάνω θέμα μη το κάνεις θέμα άλλη επιλογή δεν έχω για άλλη θέση
Μα και να 'χα μάθε άμα δε μου κάνει τότε κάνε πέρα μην ακούσω λέξη

Στη φανέλα μηδέν
Ούτε πρέπει ούτε δεν
Κοιτάμε μέλλον ζούμε το τώρα
Τα φράγκα μήνες οι μήνες φράγκα
Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται αλλάζουν τα πάντα
Μη ρωτάς τί θέλω
Nadica de nada