Oneira

Όνειρα, τόσα όνειρα, έχω ακόμα μες στο μυαλό μου
Πόσο θα 'θελα να μη μέναμε μόνο όνειρα απόψε μωρό μου
Συγγνώμη αν, συγγνώμη αν όσα νιώθω δε σου 'χω δείξει
Εσένα φαντάζομαι να 'χω αγκαλιά όσο μόνος μου βλέπω τη δύση

Πόσο θέλω να μπω σε μια πτήση, να δούμε οι δυο μας τον κόσμο
Να πάμε σε τόπους σε περιοχές, να μην ξέρω απ' έξω το δρόμο
Να δούμε άλλους πολιτισμούς
Να ζήσουμε μέσα σ' αυτούς,
Να βγάλω από μέσα σου κάθε ανασφάλεια που σου 'χει γεμίσει ο νους
Νιώθω αυτόν τον καιρό μουδιασμένος
Μάλλον είμαι απλά κουρασμένος
Αν με ψάχνεις το ξέρεις είμαι στη δουλειά, όλο τρέχω σαν κυνηγημένος
Και κάποτε είχα τον χρόνο, μου λείπαν τα χρήματα μόνο
Και τώρα που έχω τα χρήματα, δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα
Αυτή είναι η ζωή
Παγιδευμένα τα όνειρα που 'χαν μικροί
Δουλεύεις για να δραπετεύσεις μα μπαίνεις απλά σ' άλλη μια φυλακή
Λες να μαστέ οι τυχεροί;
Να κάνουμε αυτό που αγαπάμε;
Να κάνουμε ότι μας γεμίζει και σε κανέναν τους να μη χρωστάμε (τίποτα)

Κι όλο προσπαθώ να το κάνω καλύτερα
Από άκυρες λέξεις να γίνουνε ποιήματα
Μα υπάρχουνε μέρες που όσο κι αν το θέλω
Με το άδειο χαρτί μου μπροστά παραμένω

Κι όλο προσπαθώ να το κάνω καλύτερα
Να χτίσω απτό χτες ένα πιο όμορφο σήμερα
Μα υπάρχουνε μέρες που όσο κι αν το θέλω
Αλήθεια δεν ξέρω, τα κάστρα μου πέφτουν
Είναι φόρες όπου όλα τα ισοπεδώνουν τα κύματα

Και πάντα το χτίζω ξανά απ' την αρχή
Κι ας είναι πιο λίγοι στο τέλος εκεί
Εκείνοι μου δείχνουν πως είναι μαζί μου
Μαζί τους σου δείχνω πως είναι η ζωή μου

Και δίχως εκείνους δε θα 'μουν εδώ
Να μπαίνω στο στούντιο να ηχογραφώ
Και αλήθεια έχω μάθει να το εκτιμώ όλο αυτό που 'χει γίνει
Που είμαι εδώ, και πλέον μπορώ
Πλέον έχω το θάρρος να πω τι με πνίγει