Schaatsenrijders

Ik hou mijn mond
Want elke lettergreep gaat verkeerd
Zegt jullie dat ik een monster ben
Ik hou mijn mond
Ik hou mijn mond

Als schaatsenrijders blijven jullie drijven
Aan de oppervlakte uit gemak geuit in haat
Bang voor wat er in het blauwe diepe schuilgaat
In elk geval de optie tot nuance negeren
Telkens dan hakkel ik
Dan wordt het weer heel makkelijk
De link te leggen naar gevaarlijk en achterlijk
Met een brakke blik geoordeeld
Mij te interneren, deporteren
Elk atoom in mij te diaboliseren

Ik ben gewoon zo fokking moe
Van dat gedoe, ik probeer keer op keer
Maar ik weet niet hoe ik een zin produceer
Zoals jullie moeiteloos doen, vloeiend
Maar dat wordt voor jullie flou als je tot de
Eeuwigheid blijft drijven
Naar de bodem kijken weigert
Ik ben liever een achterlijke maniak
Dan een laffe schaatsenrijder

Ik hou mijn mond (monster, monster, monster)
Want elke lettergreep gaat verkeerd
Zegt jullie dat ik een monster ben
Ik hou mijn mond (monster, monster, monster)
Ik hou mijn mond (monster, monster, monster)

Ik ben niet voor 100 procent onschuldig
Ik ging in een zwart gat aan drank ten onder
Maar ik ben een goeie vent, wees geduldig
En tourette maakt mij geen monster
Kijk, ik zou ook wel willen dat het weggaat
Vermijden dat mijn lichaam zijn eigen gang gaat
De schaamte, het ongemak, de blikken op straat
De pijn, verwijten, vooroordelen, haat
En dan haatte ik ook mijzelf maar
Om iets oncontroleerbaar, onvoorspelbaar
Mijn zenuwen zenden maar
Onbezonnen boodschappen naar
Chinese ontvangers, mijn omgeving bevangen
Door de maniak die ik blijkbaar ben
Door de ik die ik soms zelf niet ken
En ik snap het, dat kan eng zijn, onverkend terrein
Dieper dalen dan de zomerzon
Rode rubberbootjes, lila luchtmatrassen
Je plots laten verrassen door het tipje van de ijsberg
Snel wegdrijven niet denken aan blijven
Wie weet welke wezens die we allen vrezen
Niks over weten die we willen vergeten
De ongekende oceaan nog herbergt
Niet stilstaan, verander je koers
Want als het gevaar uit zicht is
Betekent dit dat de schurk gezwicht is
Daarom blijven we waar het licht is richting horizon gaan
En onderaan houdt de bodem bijna op met bestaan
Maar anders dan jullie
Ben ik niet bang van de bodem, neen
Ik ben geen expert maar ik woon er
En ik leer er en ik hoop er
Mij ooit thuis te voelen
Te tonen wat ik bedoel als ik zeg
Dat de oceaan prachtig is
Niet mysterieus, onkenbaar of almachtig is
De ijsberg niet zo grillig is
Tourette erg en niet gewillig is
En dat ik nooit doodstil lig, is raar
Maar dat het meer dan brandbaar licht ontvlambaar is
En in geen geval een gevaar is
Koala's worden vaak ten onrechte als een beer beschouwd
Maar dat zijn buideldieren
Ze lijken gewoon op beren
Ik wou vroeger een koala zijn
Niet om bomen te knuffelen en bamboe te eten
Dat ook wel
Maar iedereen vindt u gewoon onschuldig
Door schattigheid makkelijk onschadelijk gemaakt
Twintig uur per dag slapen
Ontspannen spieren
Rust
Geen aandacht voor kabaal
Controle over je eigen verhaal
Zonder nood aan taal
En gewoon kunnen dromen
Terwijl atomen eindelijk in de maat stromen
En koala's worden maar twintig jaar maximaal
Ik wou ook niet nadenken over wat er hierna zou komen

Als schaatsenrijders blijven jullie drijven
Aan de oppervlakte uit gemak geuit in haat
Bang voor wat er in het blauwe diepe schuilgaat
In elk geval de optie tot nuance negeren
Telkens dan hakkel ik
Dan wordt het weer heel makkelijk
De link te leggen naar gevaarlijk en achterlijk
Met een brakke blik geoordeeld
Mij te interneren, deporteren
Elk atoom in mij te diaboliseren

Ik ben gewoon zo fokking moe
Van dat gedoe, ik probeer keer op keer
Maar ik weet niet hoe ik een zin produceer
Zoals jullie moeiteloos doen, vloeiend
Maar dat wordt voor jullie flou als je tot de
Eeuwigheid blijft drijven
Naar de bodem kijken weigert
Ik ben liever een achterlijke maniak
Dan een fokking schaatsenrijder