Ochtendlicht

Het doek gaat open, er is licht en geluid
Nog oogverblindend met wat statische ruis
Ben ik niet goed of te wijs
Of toch een beetje van allebei
Hoor ik toch erbij
De zon komt op, maar ik weet niet of ik nog wakker blijf

Toneel van start, ben ik wel echt als ik lach
Ja haat de speler of het schouwenspel dat
Je labelt als de wereld
De dag begint, ben opgelicht, dat de zon weer schijnt
De schijn bedriegt, de spot die spot op wat ooit kon zijn
Doemscenario's, droge ogen, de boel zien branden
Dit is vaderlands liefde, welkom in Trammaland
Impressario's, bloedverdunners een prescriptieleven
Wat paradox tegenstrijdig, maar dat is oxymoron

Het is mijn doel dat ik hier spreek uit gevoel
Dat ik vertel hoe ook de schoonheid verwelkt
Ogen dicht, maar ben nog bang voor de spot
Het ochtendlicht, ik ben benieuwd wat het doet

Nee, ik besef het gewoon nog niet zo
Ik voel, ik voel zeg maar de plicht
Om te vertellen hoe ik me voel en wat ik zie
Maar ik voel er nog niet echt iets bij
Het gaat me allemaal maar een beetje voorbij
Kijk, het is niet zo dat ik het niet leuk vind ofzo
Het is meer dat ik niet snap waarom ik me niet anders voel
Waarom ik nog niet gelukkig ben
Ik wil me zo graag laten zien aan de wereld
En ze vertellen hoe ik alles zie
Maar ik ben nog altijd zo bang dat er niemand is die wil luisteren
Niemand wil spelen voor een lege zaal
Iedereen heeft maar een aandachtspannen van niets
En ik moet maar een plekje vinden
Ik weet het nog niet

Weet je, we proberen het eerst wel zo
Verwelkte schoonheid
Hoe alles kan bederven
Hoe alles wat ooit leefde ook weer kan sterven
Hm, ja
Dat klinkt wel goed