Visal

Beni zaman kuşatmış, mekân kelepçelemiş
Ne sanattır ki her şey her şeyi peçelemiş
Perde perde veralar, ışık başka, nur başka
Bir anlık visal başka, kesiksiz huzur başka

Renk, koku, ses ve şekil ötelerden haberci
Hayat mı bu sürdüğün, kabuğundan ezberci?
Yoksa göz görüyorum sanmanın öksesi mi?
Fezada dipsiz sükût, duyulmazın sesi mi?

Rabbi'm, Rabbi'm, yüce Rab, âlemlerin Rabbi, sen
Sana yönelsin diye icat eden kalbi, sen
Senden uzaklık ateş, sana yakınlık ateş
Azap var mı âlemde fikir çilesine eş?

Yaşamak zor, ölmek zor, erişmekse zor mu zor
Çilesiz suratlara tüküresim geliyor
Evet, ben, ben bir kapalı hududu aşıyorum
Ölen ölüyor, bense ölümü yaşıyorum

Sonsuzu nasıl bulsun pösteki sayan deli?
Kendini kaybetmek mi visalin son bedeli?
Mahrem çizgilerine baktıkça örtünen sır
Belki de benliğinden kaçabilene hazır

Hatıra küpü, devril, sen de, ey hayal, gömül
Sonu gelmez visalin gayrından vazgeç, gönül
O visal can sendeyken canını etmek feda
Elveda toprak, güneş, anne ve yâr, elveda