Yposxesi

Ψυχή βαθιά
Ψυχή βαθιά

Αυτή είναι υπόσχεση στον εαυτό μου, για πάντα η ψυχή μου βαθιά
Το χρωστάω στις τόσες ιδέες που πάντα φυλάκιζα μες τα κελιά, Λευτεριά
Έχω την ενοχή του επιζήσαντα από το '99
Όμως δεν θα άλλαζα τίποτα, θα' μουν το ίδιο σκουπίδι ξανά

Γι' αυτό σπάω τα όρια, τα περιθώρια δεν με κρατούν, σπάω
Είμαι από τα παιδιά που τα βάζανε πάντα σε νόρμες και πάντα γλιστρούν
Πόσο διαρκεί το cancel; Θέλω ένα. Παιδιά της γενιάς μου βλαμμένα
Γάμα το πληκτρολόγιο,
Εγώ είμαι με αυτούς, με τα χέρια τα αιματοβαμμένα

Πέρασε καιρός που οι πουτάνες απ'τον κύκλο μου
Δεν βλέπανε την ώρα να με κράξουν, τώρα ας κλάψουν
Δεν κατάλαβαν ποτέ τι εκπροσωπώ, δεν έπιασαν ούτε ένα στίχο
Πείτε τους τώρα να σκάσουν, να ησυχάσουν
Πέρασε τόσος καιρός που ήμουν ταπεινός
Δεν μίλαγα ποτέ όσο τις μόδες υπακούτε
Δεν αλλάζω για κανέναν, να θυμάσαι
Αυτός είμαι και να πα να γαμηθούν όλοι οι rappers που ακούτε

Δεν ξέρω αν θα με πούνε νάρκισσο, μα θέλω να με προσκυνάν
Ο νέος Άγιος του Hip Hop, όπως στη μόδα ο Yves Saint Laurent
Μισώ τους ναζί και τους rappers
Είμαι από αυτούς που το μίσος ξέρουν που ξεσπάν
Ανάβω φωτιά και τους καίω στο κέντρο, σαν μουν γυναίκα στο Ιράν

Ο χρόνος είναι χρήμα
Όσα φέρνουν τα φράγκα όμως δεν θα τα φέρει ο χρόνος
Θέλω τα δαχτυλίδια του Kobe, όλα γύρω μου σαν να μαι ο Κρόνος
Μέσα μου βράζω και βγάζω καπνούς να εθίσουν κάθε μη καπνίζοντα
Μου πετάνε τη στάχτη στα μάτια και ακόμη μπορώ και κοιτάω τον ορίζοντα

Από το, διαλυμένο μου σπίτι, μέχρι τη θερμή Σαλονίκη
Αν ο δίσκος αυτός είναι διαθήκη, αφήνω τα πάντα σε εκείνους που
Πανηγυρίσαν στη δική, σε εκείνες που επέζησαν απ'τη φρίκη
Αν σε τρώει του κόσμου το άδικο, αυτός ο κόσμος σου ανήκει

Είμαστε εδώ, ΕΔΏ, εδώ που τραγουδάνε τα πολυβόλα
Εδώ που μας υποτιμήσανε, κοίτα μας, πάμε να τα πάρουμε όλα
Το δικό μου αστέρι όταν πέφτει, επαναστατεί, Viva La Resistencia
Δεν μένει στις προσευχές, δεν πέφτουν έτσι γουρούνια από τη μηχανή

Όσοι δεν με θέλαν μπροστά τους, τώρα με βρίσκουν στο διάβα τους
Ποδοπατάω τις περσόνες τους και δύο κώδικες απαράβατους
Ο ένας ορίζει, πως ο χρόνος είναι γιατρός και να του δώσω χρόνο
Και εγώ σκάω στα νοσοκομεία και πυροβολάω μπουκάλες με οξυγόνο

Βλέπεις, μισώ την αδράνεια, μόνο struggle ξέρω τι σημαίνει
Δεν θέλω να κλείσω καμία πληγή μου, κάθε πληγή με μαθαίνει
Ο άλλος κανόνας, μου λέει για ότι είναι ανέφικτο μη το παλεύεις
Ανέφικτο ήταν να φτάσω εδώ, μαλάκα με κοροϊδεύεις;

Ο χρόνος είναι χρήμα
Όσα φέρνουν τα φράγκα όμως δεν θα τα φέρει ο χρόνος
Θέλω τα δαχτυλίδια του Kobe, όλα γύρω μου σαν να 'μαι ο Κρόνος
Μέσα μου βράζω και βγάζω καπνούς να εθίσουν κάθε μη καπνίζοντα
Μου πετάνε τη στάχτη στα μάτια και ακόμη μπορώ και κοιτάω τον ορίζοντα

Χειροκροτώ την Ελλάδα, με τα μορφωμένα της κολεγιόπαιδα
Φλώροι μιλάνε για σωφρονισμό, μέσα σε φρονημάτων στρατόπεδα
Φακελώνουνε αντιλήψεις, βάζουν ανθρώπους σε λίστα
Γι' αυτό τα γράφω τώρα πριν να γίνω θύμα κάποιου Κορκονέα ή Μελίστα

Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή εκτός αν είσαι μπάτσος ή Κούγιας
Ή εκτός αν είσαι ένα διεφθαρμένο σκουπίδι όπως ο Παπούλιας
Ζωγράφισε μας εσύ τότε λένε το ιδανικό κοινωνικό τοπίο
Και εγώ πήρα ένα κόκκινο πινέλο και το κάρφωσα στο ηχείο

Αυτός ο κόσμος, γαμιέται τόσο υπέροχα με παραμόρφωση
Πάμε να ανατινάξουμε κάνα ΑΤ, έτσι για την εκτόνωση
Γιατί αφού πρώτα όλα θα καούν, μετά θα έρθει η ανόρθωση
Αυτός ο κόσμος, γαμιέται τόσο υπέροχα με παραμόρφωση

Όποιος δεν με υπολόγιζε, τον χαιρετώ με περίσσεια λύπη
Μπήκαμε τάχα μου καλά παιδιά μες στο game, σαν Δούριοι ίπποι
Απ'το πουθενά είμαι το φαβορί για να κατακτήσω την Τροία
Διάλεξε, χρήμα - δόξα - respect
Κανένα, γράφω ιστορία

Ψυχή βαθιά
Ψυχή βαθιά